bugün

Hayatın bize verdiği, en mutlu zamanlar hayal kırıklıklarıyla bezenmiş bir ömre bağlandı sonunda. içimde çok şey kalmadı son zamanlarda paylaşabilecek. Belki ömrün sonsuzluğunun boş bir yanılgı olduğunu farketmekle başlıyor kabin yorgunluğu. Üzerine de hayal kırıklıkları ekleniyor. Çok yorulmuş bir kalbin içinde acılar da o yorgunluğu süsleyen bir mozaik gibi batıyor küçük bir ömür gibi.

Sana da verecek çok bir şeyim kalmadı aslında. Ellerimdeki nasırlar ve şakaklarıma düşmüş beyaz tatlı yorgunluklar var artık paylaşabileceğim. Ben gidiyorum artık. Sen de geleceksen yanımda sessiz sedasız yorgun bir kalbin yüzünü taşıyarak sonsuzluğun içinde ölümü hissederek yaşayan yorgun kalplerde yarım kalan kalp sancılarına kalacağım. yorgun kalplerimizi paylaşarak yok olmak ya da yoklukların içinde küçücük bir umut bulabilmek adına..