bugün

bir tür kıskançlık da diyebiliriz. henüz bir yeniyıla kız arkadaşım ile girmek nasip olmadı bakıyorum böyle çevreme herkes aşk böcüğü, sevgi pıtırcığı modunda dolaşıyor, insanlar kolkola lan. sevgililerinin böyle saçlarını okşuyorlar sonra kokluyorlar. ufka dalıp gözleri doluyor piçlerin. ne güzel bir duygu, ne kadar naif birşey şu aşk.
sevgilin olur, böyle espri yaparsın ne bileyim iltifat edersin değil mi? aklıma benim de iltifat geliyor oluum! niyazi'ye yapıyorum iltifatları, niyazi'ye ev arakdaşıma iltifat ediyorum.

oysa ne kadar mutlu insanlar var özellikle mutlu erkekler var çok romantik. alayının gırtlağını kesmek istiyorum. herkez kırmızı külodunu giyip yeniyılı beklerken 3 aydır değiştirmediğim üzerinde çiçekler bulunan boxerıma bakıyorum. hakkatten yaa, tersyüz edilme zamanı gelmiş bunun da.

Ne kadar şen şakraksınız sevgililer. Başbaşa mum ışığında bile girebilirsiniz yeniyıla.
ben ne yapayım? tombala oynayıp "hahaha oo bekir bir senedir görüşmüyorduk kanki naber?" diye senenin ilk bayat esprisini mi yapayım?.
ızdırabım var. gidiniz, yalnız bırakınız beni.