bugün

yazarların bitecek diye kullanamadıkları eşyalarıdır...

mavi kalemim.
altınlı yemek çubuğum.*
yeni ve pahalı olan her şey.
mor zippo.
2. doğum günüm geldi, hala kıyıp da kullanamadım.
Allah kahretsin ki parfum. Hatta yaptigim gozlemlere gore Fakirlik = parfume verilen paraya Uzulmek. Hic sasmaz.
Armut ampul. isigi da kapatalim.
pırlanta yüzüğüm. evet öyle evde duruyor takarsam taşı düşecek sanki.
playstation 1. aslında zamanında çok kıydım. ps1i alırken verilen kol o bile sapasağlam. değerlenmesini beklemekteyim.
bundan tam 9 sene önce aldığım silgi. en son 3 sene önce kullandım kaybolacak diye o kadar korkuyorum ki saklıyorum öyle.. bi ara sınıfta kaybldu son ders, çıkışta baya bi aramıştım bulunca çok sevinmiştim. tabi lisedeydim o zamanlar.
sigaram. pakette sadece 1 tane kalmış ve gidip yenisini almaya üşeniyorum. kıyamıyorum amk içmeye. yatmadan önce çakıp hemen uykuya geçme çalışacağım artık.
uçuk pembe oje. daha da bulamadım o renkten.
düdüklü tencerem. bir gün patlayacak diye çok korkuyorum lan.
Parfümlerim.
Dockers botum.
çorabım, evet 14.55 tl ye columbia mağazasından aldığım lotto marka çorabımı giymeye kıyamıyorum.
deri cüzdanım. ölen amcamınmış babam öyle demişti, dediğinden beri çekmecede durur.
Öğretmenimin hediye ettiği kumbarali kupa.bi arkadaşımın bana aldığı not defteri.oss ye girdiğim kalem.
kesinlikle laptopum, hem hunharca kullanip hemde kullanmaya kiyamiyorum.
Pudra pembesi gümüş üzerine monte edilmiş inci bir kolye ucum var,

Ona hiç Kıyamam işte.
(bkz: meta fetişizmi)
kilotlu çorabım. bir gün yırtılacak diye çok korkuyorum lan.
(bkz: yok)
yeni kalemim...
don. kıyamıyom giymeye. donsuz geziyom yani.
kullanılmamış spor çoraplarım. hala çekmecemde.