bugün

Çok sevmek, herkese değer vermek, insanları kırmamaya çalışmak. Dolayısıyla sosyal hayatınız pek parlak olmaz hayatınızda.
insanlarla geçinememem. Bir tane bile arkadaşım yok lan.
çok çabuk sinirleniyorum. bir anda gözüm dönüyor ve sevdiğim insanları kırıp döküyorum.
kızamıyorum kızsam dahi hemen affediyorum 1 saat sonra yine kandırıyorlar.
nefret edilecek hiçbir özelliğim olmaması. çünkü bazen gerçekten çok istiyorum birileri benden nefret etsin gıcık olsun sevmesin ama olmuyor işte.
herkeze güvenebilmem .
Çabuk sinirlenmek.
Elimde değil.
Uykuyu cok sevmem.
cok savurganım be sözlük. parayı elimde görüyorum cebimde göremiyorum.
beni kırıp üzen insanlardan nefret etmeyi o kadar çok istiyorum ki ama nefret edemiyorum.

ama bu huyumdan nefret ediyorum.
gönül işlerinde fazla hassas ve bu yüzden hem kendine hem karşısındakine kayıplar verdiren, geri kalan her şeyde sorumsuz oluşu. bundan dolayı da çok şey kaybetmişimdir.

her şeyin fazlası zarar.
Çok çabuk affetmek.
Belirli bir farkındalığa sahip olan insanların kendine tahammül sınırlarını zorlayan hal durumları ve davranışları diyebiliriz.
Nymeria* ya hitaben değilde ben yine de bıraktığı yerden başlayayım. Neyse, uzunca beklediğim yağmur huysuzca yağıyor şimdi, onu izlemeliyim. Kısaca bu kadar. Bildiklerimi anlatamam, elimden sadece iZlemek gelir.
Vicdanlı ve duygusal olamamdır.
Çok çabuk inanmak.
Sinirlenince hemen atarlanıp çemkirmek.
Sabrım taştığında tutan inadım. Cidden en çok inadımdan nefret ediyorum.
Bütün ozelliklerimden nefret ediyorum.
(bkz: tembellik) (bkz: boşvermişlik) ayrıca bi özelliğim de bazı konularda yaşadığım (bkz: şanssızlıktır) ...
Cok duygusal bir yapim var. Keske daha az olsaydi. Kucukken en ufak seylere aglardim.
fazla değer vermek.

evet, bana ufacık bir değer gösteren en ufak canlıya bütün ilgimi verebilirim, 7/24 onunla vakit geçirebilirim, onun için her şeyi yapabilirim, roman olsa da bir novella yazarım herhalde.

durduk yere kimseye fazla değer vermiyorum ama yeter ki kendime karşı ufak bir ilgi sinyali alayım hemen atlıyorum, sanırım ya ilgiye muhtacım ya da zamanında sevilmemişiz, bilemedim şimdi.

canım kendim, tamam sev değer ver ilgilen ama hak edene ver şunları be, sonra kendi kendini üzüyorsun, değiyor mu hiç?
sinirlendiğim zaman ağlamaktır. Ben sinirimden ağlarken karşı tarafın bunu kendine yormasıdır.
her seferinde yok gayrı bunu yapmam deyip şakk ilk fırsatta gene yapmamdır.
Harika bir insan olmam.
sorumsuzluğum, duyarsızlığım ve kolay sinirlenmem. tanıdığım her insan bu 3 özelliğimden şikayetçi olmuşlardır hep
içimdeki insan sevgisi.
iradesizlik.