bugün

birden yapayalnız kalıyorum dünyada. manevi bir çatının tepesinde seyrediyorum bütün bunları. dünyada yalnızım. görmek, uzakta olmaktır. açıkça görmek, durmaktır. tahlil etmek, yabancılaşmaktır. insanlar bana değmeden geçiyor yanımdan. etrafımda havadan başka şey yok. Kendimi o kadar tecrit edilmiş hissediyorum ki, üzerimdeki giysiyle aramdaki boşluğu bile algılıyorum.

Fernando Pessoa.
kimse gelip buraya yalnızlık güzeldir gibisinden şeyler yazıp edebiyat yapmaya çalışmasın. dünya üzerindeki en boktan şey. bombok.
Gunaydin diyebilecegin bir kisinin bulunmamasi.
yoktur..

sadece insanın kendini bu şekilde görmesi vardır..
çok kötü bir şey bu ya. muhabbet etmek istiyor insan etrafında kimse yok. aslında var ama herkes kendi işinde gücünde. uzun bir aradan sonra işi gücü bitirip etrafına baktığında kimseyi görememek bitiriyor adamı. konuşacak insan lazım. muhabbet falan ama telefon rehberinde bir tane adam kalmamış. 3-5 birayla ve biraz fındık fıstıkla zaman geçmiyor.
idrakine varılmamış bir yalnızlık hakkında konuşabilirsin; ama yalnızlığının idrakine varırsan sükût etmekten başka çaren kalmaz.

dücane cündioğlu.
tuvalet açık sıçmaktır.
“aynı yolda yürümekten başka çaresi olmayan tuhaf birer yaratıktı insanlar; tekrarın tekrarlananın örtüsü olduğunu anlayamadan, aynı el sallayışların, aynı gülüşlerin, aynı yürüyüşlerin ya da aynı oturuşların içinden geçe geçe damaklarına bulaşan uzak bir serüven tadıyla dönüp dolaşıp aynı noktada yaşıyorlardı.”

gabriel garcia marquez'in de dedigi gibi yalnızlıgın nirvanası kalabalık icindeki yalnızlıktır.
"bir benim, benim olan bir masaldır yalnızlık."
cahit sıtkı tarancı
sanırsam galiba budur:

görsel

edit: bence artık bana yalnızlığı sormayın,

görsel
yalnızlık, yalnız olduğunu kimselere söyleyememektir.
hiçkimsenin, senin dertlerine çare olamayacağını anlamaktır.
Ona sarılmadan uyumak zorunda olmak.
yalnızım dostlarım şarkısını dinlemektır şuanda bende yalnızım bu kadar yalnız varken neden herkes halen yalnız lan toplanak beyler.
çok sevdiğin birinin seni hiç sevmemesidir. hem de hiç.
Evinde konuşacak nice şeker insanlar varken sözlüğe vesaire işlere abanmaktır.
kimine göre yaşam tarzı, kimine göre de mecburiyet.

kimine göre mutluluk, kimine göre de yine mecburiyet.

kimine göre anlık huzur, kimine göre halen mecburiyet.

kimine göre yaşamak istemediği bir duygu, kimine göre ilelebet mecburiyet...
yatakta yazdigin satirlardir kimi zaman
adeta dokulur icinden
lale kokusu gelir burnuna
neden diye sorarsin kimi zaman
ızdırap icinde kivranirken
zalimin zulmu dunyadayken
lanet edersin kimi zaman
ısmarlamadır cogu hayat
kim bilir bas harflere bak.
anılarını hatırladıkça içinde bulunduğun haldir yalnızlık.

anılara özlemdir yalnızlık. arkadaşlıklarını, aşkını hatırlayıp iç geçirdiğin her andır. ya da, arkadaş sandığın insanların aslında silüetten ibaret olduğunu anladığında kalbine çöken ağırlıktır yalnızlık.

mutsuzluktur.

sevdiğin kızın seni tek saniye umursamama halidir. onun evinin önünde boşça vakit geçirdiğin o saniye içinde bulunduğun durumdur. sahilde tek başına denizin havasını çeke çeke kendinle konuştuğun andır.

yalnızlık, insanı şair, yazar, ressam yapandır.

sahip olup da kaybettiğin her şeyden sonra içinde yaşadığın, bazen de hiç sahip olamadığın için hep yaşadığın durumdur.

hayatın farkında oldukça kanıksadığındır.

kanıksadıkça umutlarını, anılarını hatırlayıp iç geçirdiğin her andır.

anılarını hatırladıkça içinde bulunduğun haldir yalnızlık.
yalnızlık mutluluk değilse cehennemdir...
Yalnızlık, sakinliktir.
Huzur, valla başka açıklaması olamaz.
Bilmezler yalnız yaşamayanlar,
Nasıl korku verir sessizlik insana;
insan nasıl konuşur kendisiyle;
Nasıl koşar aynalara,
Bir cana hasret,
Bilmezler.

Orhan Veli Kanık
Aslında daha çok ic dünyamızda hissettiğimiz duygu durumu.
Hic de iyi sonuclar dogurmamaktadir.
Sayet yalnizligin anatomisini incelesek onun kesinlikli bir kanser hucresi oldugunu goruruz.
(bkz: kaldırımlar)

"içimde damla damla bir korku birikiyor;
Sanıyorum, her sokak başını kesmiş devler...
Üstüme camlarını, hep simsiyah, dikiyor;
Gözüne mil çekilmiş bir âmâ gibi evler."

[necip fazıl]
güncel Önemli Başlıklar