görsel
ben de var arada yapıyorum güzel oluyor yaa. dışarıdan deli gibi sanılsanda aklına gelen önemli. ama insan kimseyi bu kadar yalnız bırakmasın uzun süre çünkü bir yerden sonra kötü espirilere de gülmeye başlarsınız.
Tek kalınca, birden bir espiri yapmak, ya da komik bir anıyı anımsayıp gülmektir.

Arkadaşlar aranızda psikoloji bölümünden, ya da bilgisi olan biri, bunun delilik mi ya da yolunda gitmeyen bir şey mi, yoksa normal bir şey mi olup olmadığını açıklayabilir mi?
sadece Yalnızken değil topluluk ortasında da espri yapınca sadece kendim gülüyorum.

(bkz: esprisine gülünmeyen adam)