bugün

(bkz: abazanlığın çeneye vurması)
Gerçeği geç farketmektir.p.çlik denilen davranış tarzının bi yaştan sonra bi halta yaramadığını farketmektir.Gençlik yıllarında herkes özenir bu arkadaşlara onlar gibi olmaya çalışırlar genelde ve başaramazlar.Bu arkadaşlarsa yaşı biraz ciddi bi seviyeye gelince bu davranışın bir işe yaramadığını görüp adam gibi adam olmaya başlarlar.*Çünkü onlar her ortama girmiş her şeyin iç yüzünü,açığını biler hale gelmişlerdir.Düzgün bi hayat arayışına girip bir süre sonra aile babası olurlar.(Ki iyide olurlar.) Sonuçtan gençken p.ç diye tabir edilen erkeğin adam olmadan önce geçirdiği depresyon evresidir.* ****
yapabileceği en doğru harekettir. birilerinin hayatında boşuna yer kaplayıp sonra da gideceğine hiç godoşluğa bulaşmasın, otursun, yalnız yalnız yaşlansındır.
(bkz: ıssız adam ı ergenler izlemesin) *
(bkz: kendini bir bok sanmak)
(bkz: impossible is nothing)

mi değil mi bilemedim neyse.
tibette mutlu mesut takılmaktadır. saçlar usturayla kestirmiş, yoga falan feşmekan..
(bkz: beyler bırakın yalnız kalsın piç)
bir tatil yöresinde çalışan arkadaşımı anımsatan olaydır. onunda siktiği amcıkları yanyana koysan konyadan ankaraya yol olur.işte bu arkadaş da sikişip sikişip hayattan zevk almadığını sahte muhabbetlerden bıktığını hatta benim gibi am görmemiş * insanı kıskandığını anlatırdı.şimdi hangisi kötü bilemeyecem. abazanlıktan kırılmak mı yoksa diğeri mi?

gençlik yıllarıma üniversite günlerime dönüp baktığımda söylediğim şu: yine o yıllara dönsem , yine abaza takılır o güzel dostluklardan mahrum kalmazdım. am için karaktersizlik yapmak lazım doğrudur, ama nereye kadar.
aslında önemli olan ruh güzelliğidir, bakmayın öyle yaptıklarına. *
(bkz: gay)