yaşamın gün geçtikçe boka sarması

zengin de mutsuz fakir de. çalışan da mutsuz işsiz de. evli de mutsuz bekar da.

hep iyi şeyler olacağını umut ederken ömür geçip gidiyor ve biz de sürünmeye devam ediyoruz.

onerisi olan varsa alirim.

Şu salgın biraz işi bozdu ama bazen elden bir şey gelmez. Hayattan zevk almaya çalışarak küçük şeylerden mutlu olmayı deneyin sonrasında daha büyük mutluluklar Sizi bekliyordur belki. Neden olmasın?

--spoiler--
büyük mutluluklar sizi bekliyordur belki. neden olmasın?
--spoiler--

33 yasindan sonra gelen mutlulugu da
ne yapilir bilinmez.

acaba neden?

birbirine saygısız, bencil, önce ben diyen toplumdan olmasın o? ya da ne bileyim, ben gemimi yürüteyim, bu arabaya binmeye devam edebileyim ama ülke batarsa batsın diyen cahiller yüzünden de olabilir mi?

peki acaba aynı arabalara, evlere sahip olmaya devam edebilmek için tarikatlarda tecavüze uğramış çocuklara susanlar yüzünden olabilir mi?

veyahut her olayı dine bağlayan ama her türlü pisliği yapanlar yüzünden olabilir mi?

ülkede bilgiye, terbiyeye, efendiliğe değil paraya saygı gösterildiğinden dolayıdır belki?

türkiye' de kapı pervazı olamayacak adamların, yurtdışında 2 kuruş para kazanıp, buralara nankörlük etmeleri, hatta oradan beri oy verip benim ve ailemin geleceğini etkiledikleri için olabilir mi?

ülkeme mülteci olarak gelenlerin benden çok hakka sahip olduğundan olabilir mi?

hayat pahalılığının kol gibi olduğu biline biline, almanya' nın bizi kıskanmasından dolayı olabilir mi?

büyük mutluluklar bizi bekliyormuş. yukarıdaki yazarı görüyor ve arttırıyorum;

34 yaşından sonra gelen mutluluğu da...