bugün

whatssaptaki gruplardan nefret etmektir.

sohbete hep sonradan dahil olmak, sabah kalkınca 200 tane mesaj görmek, bu mesajları tek tek okumak zorunda kalmak ve sonrasında cevap yazmak, cevap yazmayınca arkadaşların atarlarına muhatap olmak, türlü türlü bahanelerle gönül almak zorunda kalmak, silmeyi düşünmek ama ayıp olur korkusuyla silememek insanı ziyadesiyle bıktırır ve whatsaptan soğutur nefret ettirir.
Sırf gruplardan çıkmak için hesabı kapatıp tekrar açmak zorunda bırakır insanı.
insanı yazmaya üşendiren sebeptir.

Susmak bilmezler, insan okumaya üşenir ve bir süre sonra gruptan ayrılır.
faydalı olanları da vardır.

bir kaç arkadaşın adana trafiğine çıktıkları zaman nerede çevirme, radar var ise birbirlerine haber vermeleriyle başlayıp çığ gibi büyüyen guruptur.
sessize alarak önlenebilecek nefrettir.

edit: whats's'ap mı?
Bi heyecanla bana geldigini sandigim mesajların arkadaşlarimin malak konuşmaları oldugunu görünce nefret ve gıcık oldugum duygudur.Evet.
sessize alınıp okunmadığında bela olan şeydir. yaaa biz onu grupta konuşmuştuk hatırlamıyor musun lafını duyunca okumadım ben dememek için hatırlamıyorum denilir. yararı yüzde otuz civarındadır. okul/erasmus grubuysa o da. diğerleri daha kötü.
sessize alınarak da önlenemez çünkü mesaj geliyor sonuçta ve okunmamasının suçu sizde oluyor. gruptaki mesaja cevap vermeyip o an başkasıyla konuşuyorsanız sıçtığınızın resmidir hem de tescillenir artık. gruptan atılma ve arkadaşlığın sonlandırılma sebebi.
Am göt sik muhteşem üçlüsünden oluşan muhabbetin sebep olduğu nefrettir.
facebook tan mesajlaşma nedenidir. o gruba beni dahil edenin amk.
(bkz: whatsapp)