bugün

toni servillo oyunculuğu içeren film.
kendisi en sevdiğim italyan oyunculardan biri.
bu filmde de rolünün hakkını vermiş.
özellikle konuşmalarında edebiyatı kullandığı sahneler çok güzel yazılmış.
salt bi politika filmi değil, yaşamı da içeren bir film olarak sevdim.

filmin kısa özeti ise:
"Muhalefet partisinin başarısız ve istenmeyen lideri Enrico Olivieri depresyona girer. Birkaç günlüğüne ortadan kaybolarak kimseye haber vermeden eski sevgilisinin Paris'deki evinde gider.

Yardımcısı Bottini, yoğun bir siyasi programı olan Enrico'nun nerede olabileceğini sormak için onun akıl hastanesinden yeni çıkan erkek kardeşini bulur ve onların tek yumurta ikizi olduğunu keşfeder. Görünümleri aynıdır ama Enrico ne kadar pasifse ikizi de bir o kadar cesurdur. Bottini oldukça riskli bir karar vererek Giovanni'yi Enrico'nun yerine geçirir.

Enrico'nun yokluğunda partiyi çıkmazdan çıkaracak kişi, sözünü sakınmayan bir filozof olan Giovanni olabilecek midir? "
''Zaman karanlıktı çünkü biz sessizdik''"eğer politikacılar hırsızsa ya bu seçmenlerinin de hırsız olduğundan ya da öyle olmak istidiklerindendir." filmde gerçekten çok güzel cümleler var ah keşke bizim memlekettede böyle hafif kaçık gerçekten halkını düşünüp halkını ileriye çekecek bir siyaset adamı olsa.