bugün

radu mihaileanu'nun yönetmenliğini üstlendiği, türkçe ismi "bir şans daha" olan, 2005 çekimi film. 1984 yılında israil gizli servisi, etiyopyalı çok sayıda yahudiyi israil'e götürür. fakat yahudi olmayan bir kadın, oğlunu da bu toplulukla beraber israil'e yollar. çocuk yıllarca gerçek kimliğini saklamak zorunda kalır, aşık olurken bile yalancı olduğunun anlaşılmasından korkar hale gelir. film ilginç kurgusu kadar müzikleriyle de dikkat çekicidir. yönetmen ırkçılık ve kimlik gibi kavramlar üzerine farklı tarzları harmanlayan bir filmle karşımıza çıkmıştır.
2005 yılında filmekimi'nde gösterilmiş olan film.

http://www.vavisetdeviens-lefilm.com/
(bkz: train de vie)
türkçeye 'bir şans daha' diye çevrilmiş olan film, etiyopyalı bir çocuğun fransız bir aile tarafından evlat edinilmesini ve bundan sonra gelişen olayları kimlik ve ırkçılık gibi kavramlar üzerinden yorumlar. film özellikle müzikleri ve ırkçılığın anlatıldığı sahneleriyle akılda kalıcı olmayı başarmıştır. özellikle ülkesinde açlık ve susuzluğun ne demek olduğunu bilen küçük bir çocuğun fransız bir aile tarafından evlat edinildikten sonra yaptığı ilk banyoda, kanalizasyona gidecek olan suyu elleriyle tutmaya calıştığı sahnede seyirciyi gözyaşlarına boğar.. kesinlikle izlenmesi gereken film fransa, italya , israil ortak yapımıdır.
mükemmel bir sona sahip sıra dışı film.
sanırım hiç işlenmemiş olan bir israil gerçeği/tarihini dini faşizm, yabancılık, dışlama, anne/aile, insan hakları gibi sinemanın en çok bildiği öğelerle bezeyip öyle güzel işlemiş ki yönetmen, burdan da bir bravo ona. onlar nasıl güzel müzikler nasıl melodiler öyle. son zamanlarda en sevdiğim film müziklerinden biri oldu hemen. oyuncular harika, schlomo öyle güzel gülüyor ki, az glşüyor, yönetmene bile göstermeden gülmüş filmde ve onu yakaladığınızda gariptir mutlu ediyor sizi.

yael abecassis ve bizim ufaklık schlomo'nun yamuklusu çok güzel kadınlar ikisi de, insan bakmaya doyamıyor gerçekten de.

alın, izleyin, izlettirin filmi.
(bkz: falasalar)