bugün

Zamanında mübadele ile Rumların bir kısmına yapılmıştır. bir dramdır. ama bu acılar türkler kötü insanlar olduğu için yaşanmamıştır. olanlardan dolayı türklerin suçlanması haksızlıktır. rus işgaline uğrayan doğu anadolu’daki türklerle, balkanlardan ve kafkaslardan sürülen müslümanların yaşadıkları da büyük facialardır.

cumhuriyet kurulmadan önce anadolu’da yaşayan müslüman türkler (ve de kürtler) bu toprakların tabiri caizse zencisiydi. "böl ve yönet" taktikçisi, emperyalist batılıların himaye ettiği ermeniler, rumlar ve yahudiler ise efendiydi. gayrimüslimler, meslekleri ve görgüleri olan insanlardı. kentlerin ve kasabaların en iyi evlerinde hatta konaklarda oturuyordu. yaşam kaliteleri aşağı yukarı avrupa düzeyindeydi. Bugün bile durum böyledir.

birinci dünya savaşı ve onu izleyen istiklal harbinden sonra bu durum "olayların zoruyla" biraz da olsa değişmiştir. cumhuriyet, ne mutlu türküm diyenleri ülkenin efendisi yapmıştır. o günkü şartlar altında devletin bekası için yapılması gereken, hem bir millet ve hem de milli bir ekonomi yaratmaktı.

cumhuriyet sayesinde türkiye’nin ama çok daha önemlisi türklerin durumu çok iyileşmiştir. "gelişmiş bir ülkenin gelişmemiş halkı olmayı özlemenin, millet için anlamı yoktur."

Kaynak:http://www.hurriyet.com.t...sp?yazarid=260&gid=61
Bu konuda balkan devletlerinin sabıkaları yanında bizim politikalarımız çok masum kalır daha dünkü tarih olan 1993 de hocalıda 1995 de bosnada bile resmen silahlı soykırıma tam teşebbüs etmişlerdir kaldı ki zaten 400 yıldır birlikte yaşamanın en gerçek örneğini sergileyen türkler böyle bir niyet gütmüş olsalardı bunun için en güçsüz oldukları anı beklemezlerdi mantık dahilinde.