tüm hayatı istanbul da geçen insan

yolda yürürken sürekli sağına soluna arkasına dikkat eden, başka şehirlere gittiğinde paranoyak gözüyle bakılan insan.

üniversite için gittiği şehirde insanların bilgisayarlarını yolun ortasında bırakıp markete girmelerine,
annelerin parklarda çocukları bırakıp muhabbete dalmasına,
parasız kaldığı zaman alışveriş yaptığı bakkala abi kimliğimi bırakayım istersen dediğinde, yok gerek yok yavrum lazım olur. benimde çocuğum okuyor getirirsin elbet canın sağolsun diyen adama hayretle bakar.
hep bir güvensizlik, hep bir ali cengiz oyunu arar insanların davranışlarında.
ama yine de başka yerde yaşayamaz, deniz görmeden duramaz.