tökezlediği yere dönüp bakan tip

eğer ki bu tek bir tip oluyorsa tüm insanlık bunun içine girer. çünkü insanlar neye takıldıklarını merak ederler ve salaklıklarını görmek istedikleri için bakarlar, bir şey göremeyecek olsalar da.

aslında tökezlemezdim ama sen baya zorlu çıktın bakışını atan tiptir, o anki düşme korkusunun verdiği korku dolu imajı silmek içindir bu çabası garibin.
(bkz: dahili ben)

sonra ayakkabısına bakar. ayakkabı da hasar olmasada yinede rahatlamak içim sağlam üç beş küfür eder. bundan bazen semt sakinleri bazen esnaflar bazende belediyeler payına düşeni alır.

bakarken muhtemel ki hafifçe başınızı eğersiniz, ufaktan bi selam edersiniz tümseğe. hatırlarsınız aslında her an düşebileceğinizi. ve sonra hiç bir şey olmamış gibi devam edersiniz hayata, bir sonraki tümseğe kadar.

etrafa saçmalayıp gereksiz denge kaybı yaşamadığını, yoluna dengesini bozmaya çıkan bir nesneden dolayı gülünç duruma düştünü anlatmaya çalışan kişinin beden dilinin bir parçası.

(bkz: yazar bu başlıkta hepimizi anlatmış)

belki aynı yerde bir kez daha tökezlememek için bakıyordur diye savunulabilecek tip.

yalan söylemişim diye içinden geçirir birde.

ben sen o, biz siz onlardir efendim.

ama asiri salakcadir, bir de donup uzun uzun bakanlari vardir. acaba akillarindan, "ulan nasil takildim lan ben buraya dur bi derin derin bakayim" falan mi geciyorudur, hic anlamiyorum. ama genel olarak yapilan bir harekettir onu biliyorum