tezer özlü

Nihayet yağmur başladı. Bu sabah artık, yağmuru neden bu kadar çok sevdiğimi anladım. Ağlayan bir yüreğe benzediği için...

yüreğindeki acıları satırlara döktü. bize miras bırakmak için. yaşamayı bir araç olarak kullanıp, kendiyle olan savaşında her zaman ''düşünerek yapan'' kişi oldu.

En çok ve en uzun sana inandım.

Aşırı depresif, mutsuz, üzgün, melankolik kadın yazar.

"Çocukluğun sınırları korkunç. Çocukluğun soğuk geceleri gibi. Sınırları, olanaksızlığı, görüntüleri, hareketsizliği, çocukluğun dar sınırları korkunç. Büyüklerin, kendilerinin yetişkin, çocukların çocuk olduğunu düşünmeleri korkunç. Çocukken insanın çocukluk sınırlarına taşmasına izin verilmiyor. Oysa çocukken de dünyayı aynı gözlerle gördüğümü, aynı gözlerle, aynı düşünceyle, duygular ve sezgilerle kavradığımı anlıyorum. Yılların geçmesi ancak bu sezgileri, duyguları, düşünceleri, dünyaya bakan gözlerin algılamalarını çoğalttı, üst üste yığdı, dayanılmaz bir çığ biçiminde büyüttü. Ama şimdi çocukluğun tutuk evinde değilim. Çocukluğun sürgününde değilim. " diyen güzel kadındır.

kendime benzetirim. 15 yaşından beri değişmediğimi söylediğimde arkadaşlarım gülüyorlardı. fakat tezer çözlü okuduktan sonra yalnız olmadığımı gördüm.

bir yüksekliğin, bir başıma olduğum bir yüksekliğin en ucundayım. inemiyorum. yaşayamıyorum. ölemiyorum.

Terör özlü diye okudum.

iyi geceler deyip gitme vakti geldi.

Çocukluğun Soğuk Geceleri ve Yaşamın Ucuna Yolculuk eserleriyle tanınan, henüz 43 yaşındayken göğüs kanseri sebebiyle 1986 yılında isviçre’de vefat etmiş yazar.

https://youtu.be/2tBeJzH2xVw

Karanlık bir gecenin geç vaktinde kalkıyorum. Herkes her geceki uykusunu uyuyor. Ev soğuk. Çok sessiz davranmaya özen gösteriyorum. Günlerdir biriktirdiğim ilaçları avuç avuç yutuyorum. Kusmamak için üzerine reçelli ekmek yiyorum. Genç bir kızım. Ölü gövdemin güzel görünmesi için gün boyu hazırlık yapıyorum. Sanki güzel bir ölü gövdeyle öç almak istediğim insanlar var. Karşı çıkmak istediğim evler, koltuklar, halılar, müzikler, öğretmenler var. Karşı çıkmak istediğim kurallar var. Bir haykırış! Küçük dünyanız sizin olsun. Bir haykırış! Sessizce yatağa dönüyorum. Ölümü ve yokluğu uzun süre düşünmeye zaman kalmıyor. Şimdi gözümün önündeki görüntüler renkli kırları andırıyor. Korkacak bir şey yok. Kırlarda koşuyorum.

görsel

Okuduğum her kitabı, kaçıncı defa okursam okuyayım, beni inanılmaz bir mutsuzluğa ve karamsarlığa itiyor. Fakat bu mutsuzluktan keyif alıyorum ilginç bir şekilde. Çok sevdiğim kadın yazar.

Yeni yetme bir gençken elime aldığım, bizzat asosyal biri olduğum için çokça etkilendiğim türk kadın yazardır.

Virginia woolf tarzı üslubuyla beni benden alırdı…

(bkz: çocukluğun soğuk geceleri)
(bkz: yaşamın ucuna yolculuk)
(bkz: eski bahçe)

1943' te doğmuş, 1986' da hayatını kaybetmiş yazar. Kalanlar isimli kitabında not ettiğim sözlerin içinden ikisini paylaşayım;

"Şunu öğrenmelisin: Sen hiçbir işe yaramaz değilsin. Seni senden çalan toplumdur." (Sayfa 60)

"insanın başkalarına söyledikleri kendi duymak istedikleridir. Yazdıkları, okumak istedikleridir. Sevmesi, sevilmeyi istediği biçimdedir." (sayfa 61)

Önemli tespitler yapmış gerçekten zamanında...

Düzen ve güven kadar ürkütücü bir şey yoktur. Hiçbir şey. Hiçbir korku… Aklını en acı olana, en derine, en sonsuza atmışsan korkma. Ne sessizlikten, ne dolunaydan, ne ölümlülükten, ne ölümsüzlükten, ne seslerden, ne gün doğuşundan, ne gün batışından. Sakin ol. Öylece dur. Yaşamdan geç. Kentlerden geç. Sınırları aş. Gülüşlerden geç Anlamsız konuşmaları dinle, galerileri gez, kahvelere otur – artık hiçbir yerdesin.

"Bugünün insanının üç uzvuna gereksinimi var:
1) Akıl için kafaya
2) Duygu için yüreğe
3) Omurgaya: Bu da kimse önünde sürünmemek için"

Yazar. Fazla karamsar ve melankolik bir yazım tarzı var.

hüzünlü yazar.

"benim en büyük mutluluğum her şeyden kaçmak. her şeyden. tüm çocuklardan. tüm acılardan. tüm sevgilerden. tüm organizamalardan. tüm gecelerden. tüm günlerden. her hilal aydan, her ülkeden. ben her gece ölüyorum. her sabah yeniden canlanıyorum. her yirmidört saatlik zaman dilimi hem ölüm hem yaşam aynı zamanda."