bugün

(bkz: omegle)
bazen yakinlarin sohbetinden daha hoş olan şeydir.
sözlükte sık sık yaptığım hadisedir.
nasıl olsa tanımıyorum rahatça konuşabilirim düşüncesiyle yapılan iş. yapmayı bilmek lazım tabi.
gün itibariyle olmuş olandır.

yolun kenarında oturuyoruz abi arkadaşla. karşıdan dallama tipli biri geliyo. ama ben bu adamı daha önceden kesin gördüm. nerede gördüm, sohbetim muhabbetim oldu mu hatırlayamıyorum. ben ona bakıyorum, o bana bakıyo.

geldi, ayağa kalktım.

selamın aleyküm, aleyküm selam.

adamın konuya girişi aynen şöyle;

"ya kardeş ben seni bi yerden hatırlıyorum ama kim olduğunu çıkaramadım ya"

suratındaki o salak ifadeyi görmeniz lazım. muhtemelen benim yüzümde de aynısından vardı.

"aynen ya, ben de seni tanıyorum sanki ama çıkaramadım ya eheh"

nerelisin, nerde okudun, nerde oturuyosun tarzı soruların cevabı hep alakasızdı.

bu kısa konuşmanın ardından adamın sohbeti "görüşürüz"le bitirmesi de ayrı bir tuhaflık.
doğrusu tanımadık biriyle sohbet etmek olması gereken başlık.

neyse uzatmayacam. şu sıralar yapmak istediğim eylem. sonunu düşünmeden, bir şey beklemeden fütursuzca anlatmak. hic tanımadığınz birisini keşfetmenin heyecaniyla dinlemek. sanırım bana iyi gelebilecek tek şey bu şu sıralar.
bazen insanın en çok ihtiyaç duyduğu şeydir. şöyle anlatsam derdimi halimi . döksem içimi. yargılamayan sorgulamayan biri.
olum iki erkeksiniz anlatın birbirinize işte..

kız yok sözlükte..