"Yolda bir tanıdıkla karşılaşınca yaşanan kaos"

Özellikle pek de yakın olmayan bir arkadaşla karşılaşınca yaşanan kasıntılı durumdur.

1-Her iki kişi de birbirini görmezlikten gelebilir (en temizi)
2-Kararsız kaldıklarında, sırayla birbirlerinin yüzüne bakarlar ama göz göze gelemezler. Durdurup "merhaba" demeye de utanır veya üşenirler.
3-Sadece biri görmezden gelirse, diğeri sırıtarak yaklaşır, somurtarak uzaklaşır.
4-Birbirlerini istemeden görürlerse hafifçe "kaş kaldırma selamı" veya gülümseme verebilirler. "Selam, nasılsın vb" demeden sadece gülümseme yaşanırsa, arkadaşın fazla iplenmediği anlamına gelir.
5-Yürürken hız kesmeden, "selam naber? vs" denir ama yürümeye devam ettikleri için hafifçe arkaya dönerek "iyilik senden?" demek zordur. Bu "iyilik senden" çok ezik kalır, çünkü arkadaş epey uzaklaşmıştır. Hele ki arkasını dönmeden "sağol" derse, veya birşey demezse diğeri şişer. Bu yüzden ilk "selam naber" i diyen avantajlıdır.
en kestirmesi -uzaktan farketmek şartıyla- yolun karşı tarafına geçmektir. "ohh be" der insan, gergin bünye rahatlar, arkaya bakmadan uzaklaşılır.*
cumartesi gunu yasadigim ama keskin hafizam sayesinde cok kolay sekilde atlattigim ama bazi zamanlar -hele kisinin gözleri ayvayi yemis oldugu halde gözlukte takmiyorsa bi de-
sabalakca potlarin kirildigi durum.