bugün

karımın ilk kez başka bir erkekle sevişmesini izlediğimde sırtımdan aşağıya kaynar sular döküldü. ütü basıyorlardı sanki vücuduma. baktım delikanlı bir türlü denk getiremiyor. dayanamadım, müdahale ettim...
04:23.
still no sleep..
maybe coming from deep of the hell,
or knowing everything is not ok.
both of them r suffering me haha.
know that misery is my wicked girl.
Aslında yüküm hafiflemiyor. Yükümü taşımayı öğreniyorum. Ama o kadar yorgunum ki. Şuan beni ısıtacak yorgan bile üstüme yük.
Günaydın işim gücüm yok ayarlanmış gibi uyandım.
Geri uyurum umarım.
Bugün benim alamadığım bir dersin bütünleme sınavı vardı. Dersi alanların ezici bir çoğunluğu büte kalmış. Benim kız dersi alıyor mu bilmiyorum, alıyorsa büte kaldı mı onu da bilmiyorum lakin bir umutla sınav giriş saatinden yarım saat sonra okulun önünde belirdim. Belki kız sınavdan çıkınca karşılaşır bir iki ayak üstü muhabbet ederiz hatta belki bir çay içeriz diye. ilk 15 dakikayı devirmiştim ki bizim barzolardan biri çıktı kapıdan. Uydurmuş yazmış bişeyler. Birer cuğara boğduk. 15-20 dakika geçtik sonra barzolardan biri daha geldi. O da sallamış. Bi süre sonra biri daha geldi. O sınava bile girmemiş amk kantinde takılıyomuş. Ondan yaklaşık on dakika sonra 4. geldi. Az daha lafladıktan sonra dağıldık. Genelde 1,5 saatten sonra biter sınavlar, iki saat kalan pek olmaz. Benim kız zaten kalmıyor genellikle. Son 15 dakika az ilerideki durağa geçip oturdum. Gözüm sürekli fakültenin kapısındaydı ama o gelmedi. Küçük bir ihtimaldi zaten benim ki. Sınavdan sonra okulun arka kapısından direk yurduna geçebilirdi. Daha önceleri yurda gitmek için otobüs kullandığına çok sefer tanık olduğum için benim olduğum taraftan gelmesini bekledim. Ama gelmedi. En sonunda eeh sikerler deyip gelen ilk otobüse bindim.
Her şeye rağmen hala seviyorsak birilerini, önemsiyorsak, kıyamıyorsak ve ah etmiyorsak;
Bu onların vazgeçilmez ya da mükemmel olduklarından değil, onlara beslediğimiz sevginin temizliğindendir.
Boşverin gitsinler, Neler için neleri feda ettiklerini elbet bir gün öğrenecekler...
kimse hiçbir şeye değmiyormuş ve ben bunu ısrarla anlamıyorum senelerdir.

Teşekkürler ulu tengrim.
Bazen hissedebileceğim herşeyi hissetmiş olduğumu ve bundan sonra da asla yeni bir şey hissedemeyeceğimi düşünüyorum.
Ne yapıcam hiç bilmiyorum. Gerçekten yoruldum. Kaygılarımdan bıktım. Dinlenmek istiyorum.
Kök hücre donörü olmak, hayatını kurtarmak birinin bu kadar basitken insanların buna kör/sağır olması beni çok üzüyor. illa başımıza gelmesi mi gerekiyor? Yana yakıla donör arayacak duruma düşmemiz mi gerekiyor?
Başka bir dünya mümkün.
Mümkün eminim.
Donör ol, umut ol.
bazen sadece her şeyi bırakıp gitmek istiyorum.
Cinsellikle ilgili girdiğim yazılar neden tepki çekiyor anlamıyorum. Siz yapamadığınız için mi? Sebebi nedir anlamadım da ben. Aydınlatsanız beni bir.
Gün içinde bakıyorum kendime, yokluyorum rahat mıyım diye. Sonuçta hep rahat çıkıyorum. Uzun zamandır bu kadar temiz olmamıştı zihnim.
ben aslında gadınım.
Yarınki muafiyet sınavını geçmem lazım. Şans dileyin.
Kendimden bile nefret ediyorum yaptığım onca hatadan sonra nefes bile almanın suç olduğunu düşünerek hayatımı günden güne zehir ediyorum kendime , bilmiyorum bu şekilde nasıl hayatıma devam ediceğimi , kendimi o kadar kötü hissediyorum ki anlatamam ...
Anne evinde bulunmak risktir. Kendime piksellerle bir yıl kağıdı yapacaktım. Bunun için hesap makinesi, cetvel filan arıyordum. Aniden beş senedir görmediğim ufak bir kutu buldum. Ne olduğunu hatırlamak için içini açtım; küçücük bir defter, bir sürü kağıt ve birkaç kart var. Ama hiçbirini okumaya cesaretim yok. Yanıma alam bari, bi şarap gecesinde düşerim hepsine.
Çocukken arkadaşımla markete gider yumiyum aşırırdık hala utanırım aklıma geldikçe. Allah affetsin.
ukte kalan bir itiraf;
hiç bir zaman adına sürpriz doğum günü kutlanılan biri olamadım. hani çok arkadaşınızın doğum günü için pasta fasa fiso olayını düzenlemişsinizdir de bi tanesi aynı inceliği göstermemiştir.
bak yine aklıma geldi.
duygusuz ve tepkisiz bakıyorum dünyaya. bilmiyorum neden.
artık ilaçları da almak istemiyorum. bir yere kadar gidiyor her şey.
bir de böyle deneyelim.
bakalım ne olacak.
Evin içinde sürekli gözlüğümü kaybediyorum. Uzun süre ortalıkta olmadığını fark etmiyorum bir anda lazım oluyor ve bulamıyorum. Bazen de tişörtün boyun kısmında ya da kafamda olduğu halde nerde lan bu gözlük diye kafayı yiyorum.
Duygusal, hassas bir insan olarak bu dünyaya ait değilmişim gibi düşünüyorum. Başkalarının normal olarak gördüğü şeyler beni üzebiliyor.
küçükken burnumu karıştırıp sümükleri duvarlara sürerdim.
Hayatta ki tek başarım liseden mezun olmak sanırım. Sağolsun öğretmenler ite kalka geçirdi zaten. insanlara bakıyorum hayvan gibiler ben bunu yapacağım diyor ve yapıyor. Avukat, mühendis olmayanı dövüyorlar mı anlamıyorum. Herkes enlerin peşinde. En iyi meslek, en iyi mevki. Kendimi iki senelik meslek yüksekokuluna zor attım alttan 7 dersim kaldı. Ders çalışmaktan nefret ediyorum resmen ağlayasım geliyor kitabı açınca. Çok kıskanıyorum sözlük.
tam ciddi olayım diyorum. bir gülme geliyor. tutamıyorum.