bugün

Ayak bileğimi incitmem.
Yere basamıyorum daha ne olsun sözlük.
Adalatsizlik ve yalancılık/riyakarlık.
(bkz: Bugünü de anket doldurarak geçirdik çok şükür)
baba(m)!!
kararsızlığım.
9 aydır görmediğim annemin benimle oturup çay içmek yerine, uyumayı tercih etmesi.
Dondurma zannedip açtığım dondurma kutusunun içinden salça çıkması.
Otogarda koyden gelen bi teyze gordum erzak dolu bi cuvali varmis gorevlileri dolasiyo teker teker birakiyim sabah aliyim diye herkes agiz ucuyla yan tarafa git, olmaz iznimiz yok zart zurt diyo. Kadinin beli bükülmüş tasimaktan. Aglicam ya.
soru işaretleri, bir muharebe içindeyim ki iki taraftada yine ben varım..
Şüphesiz ki bir çok yazarı da üzdüğünü düşündüğüm üniversite tercihleri.
Gelecek kaygisi.emek-değer dengesinin asla hakkaniyetle kurulmadiği bir ülkede çirpinmak mi dersin,git gide kaotikleşen,çirkinleşen hayatta bir aile kurabilmenin endişeleri mi dersin...keşke 7 yasinda ölseydim ya da hep çocuk kalsaydim.
Her şeydir. Buraya bile yazasım gelmedi. Kalem ve defterin icadına teşekkür edip buradan çekiliyorum. Siz başlığı doldurursunuz.
5 gun aradan sonra bir umut sözlüğe girmek fakat yazmaya değer duzgun bir baslik bulamamak.
Açılan başlıklar ve yapılan yorumlardır.
ülkenin durumu, her gün bir hiç uğruna, birileri bir yerden rant sağlayacak diye ölüp giden insanlar, en çok çocukların ölmesi elbette, tüm bunları görüp 1 saat içinde normale dönecek kadar yozlaşmış olduğunu fark etmek, çocukluktaki dürüst halini özlemek ama asla o hale dönememek vs. vs.
Özlem var başta. Sonra sağlık sorunları beni korkutuyor bazen. Sonra burda yazılan bazı seyleri okuyorum ben insanlar adına utanmaktan bıktım onlar yazmaktan bıkmadı. Burası bana hayal edemeyeceğim kadar saçma şeyler düsünen insanlar görmeyi de sağladı ne kadar doğru dürüst insanlar varmış da dedirtti. Ama ilkinin çoğunlukta olması üzücü.
Sevgiliden tekme yemek.
birçok şeyi yapmak isteyip yapamamak daha kötüsü de yapmamak için bi sebep olmaması.
telefonumun suya düşmüş olması.
Kazablanka'da yağmur var...
Bulundugum ruh hali.
elimden birşey gelmeyeceğini düşündüğüm zamanlar.
Her gün şehit haberi duymak.
Çelişkilerdir beni üzen. Şöyle diyip böyle davrananları anlamlandırmaya çalışmak istemsiz üzer insanı.
haber vermeden hayatimdan cekip gitmesi ve o bulundugu kocaman boslugu dolduramamak.
beyin taşımayan veya kullanmaya gerek duymayan insanlar.