surekli birilerinin evinde kalan tipler

yüzsüzce, başkalarını rahatsız edermiyim diye düşünmeyen, git dedirtene kadar kalan tiplerdir.

yalnızdırlar belki de.. istenmediklerini bilirler, fakat gidemezler.. yalnızken sessizlik kulaklarını yırtıyordur çünkü, bir kedi gibi oldukları yere büzülüverir bu 'tipler'(!)

(bkz: gamsiz)

çevresindeki insanlar tarafından sevilen, sayılan, hoş sohbet tiplerdir. bu yüzden arkadaşları tarafından sürekli davet edilir. olmadı zorla götürülür. çayın, sohbetin, bilmem neyin dibine vurulduktan sonra "heyde ben gidiyom çok geç oldu" demeye yeltenir yeltenmesine de "yaf otur, ne güzel konuşuyoz" denilerek ağzına tıkanır lafı. sabaha doğru bir kanepede yavaş yavaş derin uykuya yelken açar temiz çarçafların üstünde, kirli ama kendi yatağının rahatlığını düşünürek. rahatsız olan ev sahipleri değil bu tiplerdir vesselam.