sonbaharda gergin olmak

hazan mevsimiyle bir hüzünlü duruma bürünmek. hiç bir şeye odaklanamamak, herşeye alınmak, ve sanki patlamaya hazır bomba gibi ruh halinde dolaşmak.

o denli gergin olmak ki, gerginliğini atıp sıkıntısını paylaşacağı dostlarını dahi unutuvermek. *

sonbaharla problemi olan insanlar. (#6273554)

tipik bir depresyon alarmıdır. bu durumdaki kişi kendi duygu durmunu iyi izleyip gerekiyorsa tıbbi destek almaktan kaçınmamalıdır.

ağaçlar yeşilliklerini kaybettiğinde, yapraklar sararıp dökülmeye başladığında hazin bir sonun başlangıcına şahit oluruz... kat kat lahana gibi giyinmeye başlayıp, pencereden dışarı bakıldığında; ve artık parlak güneş yerine karanlık bulutlar görüldüğünde; sabah erken uyanıp havanın hala karanlık olduğunu farkedildiğinde, deniz dalgalanıp, yağmurlar sık sık yağmaya başladığında, gri ve sarı bir hüzünle birlikte bazen insanın ruhu da kararmaya başlıyor. Daha sıkıntılı, daha huzursuz... oysa bilmeli ki yine bir gün gelecek, hepsi dinecek... gökkuşağı çıkıp bulutların arasından glüümsetecek, herşey gibi bu da geçecek bir başka baharda tekrar canlanacak doğa...

bazı insanlar için aksine mutlu olmaktır. sevmez bazıları yaz ayını, kuşu, böceği, kırları, curcunayı..*

sonbaharın insanda uyandırdığı duygular yüzündendir. eskiden beri bir benzetme vardır sonbaharla ilgili, hayatın son demlerine benzetilir sonbahar; hiçbir suçu yokken...
(bkz: hayatının sonbaharı)

bipolar bozukluğa işaret olabilir.