bugün

Memlekette malüm herkes solcudur. Kime sorsanız sağcıyım demez. Ancak çıkan oylar pek öyle demiyor. neyse...

şimdi solcu olmak isyan etmekle özdeşleşmiştir. 1mayıs solcu partilerin tekelindedir. Parti propagandasından başka birşey yoktur meydanlarda. Zaten açılan pankartlarda memleketin işçisinin derdi değilde, daha ziyade sağcı partileri haşlama için yazılmış yazılar vardır. Şu memlekette sadece solcular işçi zaten. Ayrıca solcu olmak güç gösterisidir, isyan etmek baş kaldırmaktır. Bize bu yaşa kadar öğretilen budur. Sağcı olmak ise herşeye kafa sallamak, biraz yobaz olmak, hükümete yalakalık yapmak(iktidarda olduğunda), ve bunun gibi aşşağılayıcı sıfatlarla tarif edildiğinden saklanır. Sağcı solcuya göre daha bir gizli saklı yaşar siyasi fikirlerini. Kanaatim odur ki ; sağcılar solcuları fazla asi ve hırçın, solcular sağcıları aşırı vurdumduymaz ve saf olarak görürler. Şu memlekette bi taraf olmayan ise kafası basmayan gereksiz olur.
bazı akademik kaynaklara göre ise bu önerme şu şekilde ifade edilmektedir; "sağcılık: düzenin ihtiyaçlarına göre insanın değişimi. solculuk: insanın ihtiyaçlarına göre düzenin değişimi." şeklinde yorumlanır.