bugün

içinde bulunduğum durum. Benim gibi düşünen başka birileri var mı bilmiyorum ama genel olarak siyah beyaz filmlerden keyif alamıyorum ve pek de odaklanamıyorum. Bir süre sonra Sıkılıp kapatıyorum. Bunun şimdiye kadar iki istisnası oldu. sen aydınlatırsın geceyi ve yol kenarı. Çok beğendiğim Bu iki yeni dönem Türk filmi de keşke renkli olarak gösterime girseydi diye düşünmeden edemiyorum. Geçmişte bu imkansızlıkla ilgiliydi. Şimdi bunu yapmanın bir anlamı yok.

Eski siyah beyaz filmlerin de renklendirilmesi çok iyi olur. Keşke yapılsa.
evet iç karartıyor sanki . bir de sürekli merak uyandırıyor acaba şunun rengi ne, bunun rengi nasıl, kadının saç rengi , ne kıyafeti ne renk gibi?
bir de sanki o yıllar renksiz yaşanmış gibi geliyor. öyle hissettiriyor. sanki herşey siyah-beyaz-gri tonlardaymış gibi...
ama yine de konu sürükleyici ise izlemek güzel olabiliyor.
Günümüz filmlerindeki canlı renklere alışan gözler için alışılmadık bir eylemdir.

Eski ama çok Iyi filmler izlenerek işler tersine döndürülebilir.
Benzer bir durumu ben de yaşamıştım. Eve renkli tv almışlardı. Alışamamıştım. Siyah beyazı izliyordum. Aslında günümüz teknolojisinde pek de sorun değil. Hemen her televizyonda, küçük bir kaç ayarla, resmi tek renk de olsa, renklendirebiliyorsunuz.