bugün

insanı yaşamaktan, yaşama hevesinden, hayallerinden, umutlarından, tüm geleceğinden soğutan; her gece vicdan azabı gibi içine çöken, tatilleri mumla aratan ömür törpüsü lanet birşeydir.

not: 9 gün nasıl geçti anlamadım.
Kaybedilmiş koca bir hayattır.
sevmediğiniz bir bölümden mezun olmakla başlar.
maddi güçlüğün getirdiği bir durumdur.
mecbur olunan durumdur.
başka türlü kim sevmediği bir işte çalışır ?
işkence ve zulmün en ağır çeşitlerinden biridir. bu bir, haftada altı gün çalışmak iki. bu ikisi insanoğluna yapılan en büyük zulümlerdendir.
Türkiye'de kim sevdiği işte çalışıyorki dedirtir.

Yarın ölüp gidicez belki ama sistem insanı sevmediği işte çalışmaya mecbur bırakıyor.

iş sözleşmesinde belirtilen saatten fazla çalışılan iş, hafta sonu tatili olmayan ya da sadece 1 gün tatili olan iş sevilir mi? Sevilmez tabi. insanların çoğunun bu şartlar altında çalışmaya zorlandığı bir ülkede yaşıyoruz.
Mesai saatinin bir an önce sona ererek eve gitmek istediği için işine odaklanması çok zor olabilir. Hiç kimsenin böyle bir şey yaşamaması dileğiyle..
Ben hiçbirinde çalışamıyorum.
Ne kendine bir faydası olur ne çalıştığın iş yerine.

Her sabah erkenden kalkıp huzursuzluk içinde işe gidersin ve zaman geçmez dört duvar arasında.