bugün

yok yere sevdiğinizin, yok yere emek verdiğinizin önünüze sunulmuş son halidir. üstelik 2 gün önce herşey mükemmelken, karşı tarafın saçma bir bahanesi sizi güldürürken, içten içe kızdırır. annenizin 'biber sürerim ağzına' tehditinden bile daha komiktir, ama o biberden daha acı olduğu kesindir. en çok koyan da uzun bir ilişkiyse veya gerçekten çok sevmişseniz, harcadığınız zamanın ve fedakârlıklarınızın geri gelmeyeceğini bilmektir. dilenecek tek şey bir daha karşılaşmamak ve çabuk atlatmaktır. kişisel not: 6 ayda atlatılmıştır. tabi bu da kişinin kafada kurma yeteneğine bağlı olarak gelişen bir olaydır.
tek kelime ile;

(bkz: terk edilmek #5329308)
herşey güzel gitmektedir siz aşk sarhoşuyken herşey yeniden böle allah'ım sana şükürler olsun derken birden herşey bozulur. aranıza soğuk bir duvar örülür sanki. eskisi gibi konuşamıyorsunuzdur artık. noluyor dersiniz noluyor bize nerde kaldı eski günler. aradan bir kaç hafta geçer siz herşeyin düzeleceğini zamanla atlatacağınızı düşünürsünüz. oysa ki zaman aranızı daha da açmaktadır. o duvara bir kaç tuğla daha katmaktadır. konuşursunuz karşınızdakiyle noluyor bize sorun ne. sıkıldım der herşeyden senden. hiç bir sebep olmadan ayrılırsınız. içinizde aşk acısıyla.
lise çağında çıkma hadisesinden sonra birden anlamsız yere yaşanan durum tablo ve çoğu zaman hala sebebini anlayamazsn.
ibneliktir. karşıdakinin de duyguları var lan. ne diye hakkına giriyorsun insanın. ayrılacaksan bi gerekçen olsun, gerekçen bile yoksa en azından açıklama yap, artık yürütemiyorum alışamadım ısınamadım bana göre değil falan de. ama yok canı sıkıldı mı arkasına bakmaz çeker gider. bilmez ki ah alan iflah olmaz. olmasındır da.
yok yere diye bir şey asla ama asla yoktur. gözünün üstünde kaşın vardır. (bundan daha iyi bir bahane olabilir mi?). ayrıca küçük sorunlar kumbaraya atılmış olabilir, küçük deyip geçmeyin mide bulandırır. belki de sevgilinin hayattan beklentisi değişmiştir ayrılık bahanesi budur. yok yere ayrılmak gibi olmadı bu ya. neyse lan yokyere ayrılmayın işte sevgiliden.
ayrılma sebebini karşı tarafa söyleyecek yüzü olmayanların içinde bulunduğu eylem.
önemli olan var yere ayrılmak.
(bkz: var mısın yok musun)
bok yemektir afedersin.
"bir adam tanıdım, kafasız bir kadına yaşamının yirmi yılını verdi. her şeyi feda etti ona; dostlarını, emeğini, dürüstlüğünü bile.. ama bir akşam, kadını hiç sevmemiş olduğunu anladı. canı sıkılıyordu, hepsi bu. insanların çoğu gibi canı sıkılıyordu." (bkz: canı sıkılmak) (bkz: albert camus)