sevgili bulmak için ölü babasını kulanan itirafçı

yazardır elbette.

bir analiz edelim itirafçı yazar adı verilen ilgi dedektörlerini.
itiraf etmiş, 'babam öldü, bana babalık eden olmadı. babasız büyüdüm, babasız büyümek ne kadar zor bilir misin? o yüzden sevgilimden ayrıldım, sevgili arıyorum.' der gibi;
ne kadar adi,
ne kadar iğrenç,
ne kadar sahte değil mi?

oysa itiraf etmek güç olandır;
önce kendine, daha sonra bizlere...

itiraf; her gün, umumi bir çöplükte bir başlığa bir şeyler yazmak değildir. bunun adı duyurmaktır. misal, babası ölen bir yazarın örneğini verdik, buradan devam edelim;

babasının ölümünü itiraf edebilmiş bir insan; kalkıp bunu anlattığında karşı tarafa kendini acındırmaz; aksine ne kadar güçlü olduğunu gösterir. eğer anlattığında karşı taraf acımışsa; o itiraf etmemiştir, kullanmıştır babasının ölüsünü;
bir leş muamelesi.

eğer itiraf etmişsen ve anlatmışsan bana görüp geçirdiklerini; sana yakın değil; seni yüce görmem gerek kendimden;
çünkü her itiraf, bir güç sisteminin başarısıdır aslında;
acındırmak ve ilgi görmek değil.

ve sen babasının ölüsünü, karşı cinsin ilgisini özel mesaj bölümüne çekmek;
akabinde orayı kasıp msn var mı demek için,
ordulara 'ilk hedefiniz yatak!' hedefi gösteren itirafçı sapık yazar;
sen yaşıyor musun?