bugün

bir insanın yürekten söyleyeceği en güzel iki kelimedir . hayatında duyabilmek isteyeceği en güzel sözlerden biridir .vakit geç olmadan söylenmesi gereken sözdür . sevgileri yarınlara bırakmamalı ...
cok kolaydir. 8 hece, herkes soyleyebilir. inanmayin oyle.

uyari sonrasi gelen hedet: altiymis lan. bak boyle yapar adami bu sozler, yalan oldugu anlasilinca.
hayata çok benzer.
en makbulu dudaklar boyna hafifçe dokunurken aradan fısıltı gibi çıkandır..

amma romantik oldum amk her yerde ayıcıklar kalpler görünce..
kalbi hoplatır, zıplatır, titretir vb. *
kadınların sevgililerinden veya kocalarından ayda en az bir kere(bakın ayda diyorum çünkü bırakın haftada bir kereyi yılda bir iki kez söyleyenler var o da zorla) duymak için kırk takla attıkları masum ve saf bir sözdür.
yaşadığımız dönemde patır kütür söylenegelse de bazıları için hala çok zordur.
içinin boşaldığı böyle bir dünyada, hele ki bizimki gibi çılgına dönmüş bir ülkede, hala insana dair ve insancıl birşeyler hissedebilmek ve dahası hissettirebilmek; seni seviyorum diyebilmek, her babayiğidin harcı değildir.
toxicity şarkısını bağıra çağıra, boğazlarınız yırtına yırtına söyledikten sonra sevgilinin gözlerine bakıp söylenecek tek cümlelik hayatın özetidir.
(bkz: risk budur)
söylemesi zor, söyledikten sonra cevabı beklemesi zor; şayet söyleyen değil de söylenen kişiyseniz, söyletmesi zor, söylendiği zaman da cevap vermesi çok zor olan 2 kelimeyi ağızdan çıkarmaktır. kısaca bir çok kişi için her ne kadar ağızda sakız olmuş olsa da, bazıları için hala daha ehemmiyetini koruyan iki kelimeyi söyleyebilmek, söyletebilmektir.
en çok, istemeyerek söylenirken çok kolay gelir insana. aşık oldugun insan söylerken de çok anlamlı gelir. çünkü içten söylenir. böyle acayiptir vesselam.
söyleyeni kanatlandırır, dinleyeni uçurur, sonra ikisini de bırakır bir yere öylece..
ne olduğunu anlayamazsın..
sarılırsın sımsıkı,
gözlerini yumarsın,
tekrar kanatlanır, tekrar uçarsın...
hissedilerek söylendiğinde iç yakan cümlenin söylenmesidir. hele birde sevilen yoksa yanınızda ve siz kendi kendinize mırıldanıp duruyorsanız bu cümleyi, her seferinde dağılırsınız adeta..
Gerçekten Söyleniyorsa duyulabilecek en güzel cümledir, birde duygular karşılıklı ise muazzam bir şeydir.

Ama Birde gerçekten söylenmiyorsa, niyet kötü ise , basit çıkarlar için söylenmiş ise bu cümle tüm güzel duyguların katili haline gelir , öyle tehlikelidirki bir insanın hayatını cehenneme çevirir; aşkına karşılık bulamadığı için ruh sağlığı bozulmuş, dahası intihar eden insanlar vardır onların asıl katili adı sevgili olan kişinin inanmayarak söylediği seni seviyorum cümlesidir ve bu cümleyi takip eden yalancı tavırlar bütünüdür.

Yürekten gelmiyorsa söylemeyin dostlar bırakın eksik kalsın.
evlenme sebebi olabilir.

* seni seviyorte...

* seni seviyari...

* seni sevizort...

* seni sevyarrea...

hebelehübele
çok sık kullanıldığında anlamını ve sıcaklığını yitirir. gerçekten hissederek ve içten gelerek söylendiğinde ise karşıdaki insanın içine işleyen, duyabileceği en güzel cümledir.
Belirtildiği gibi çok sık kullanıldığında artık anlamını yitirmektedir
insanda artık kemikleşmiş bir hal alır ama bir gün karşına gerçek aşk çıktığında
Söylenmesi muhteşem ötesi tarif edilmeyen bir durumdur

Azizim/azizem öyle zırt pırt seni seviyorum demeyeceksin, demeyeceksin ki anlamını yitirmesin.
artık hiç de içten söylenmeyen cümledir. aslı şudur: Ben aslında seni değil senin göğüslerini, bacaklarını ve çeşitli yerlerini seviyorum demektir. tabii ki anlamı kişiden kişiye göre değişir. ama ben bu anlamına rastlıyorum.
sürekli söylendiği takdirde değerini yitiren ve pek ciddiye alınmayacak durumdur.
zordur.zor olani daha güzeldir, anlamli olur.
misal-

+ merhaba
- merhaba
+ ay cok tatlisin, seni seviyorum.
- ????

aylaca konusulur,sonrasinda bi anda icinden gelen bi sesle dersin.
daha hoş olur.
ayrica degersiz insanlara söylenmemesi gereken cümle.
seni çok seviyorum demekten daha zordur .daha da anlamlıdır .
karşıdaki insan adam değilsi söylenildiğinde çok gelebilecek cümledir.
bugünlerde pek bi' cesaret ister.
kolay ve çok fazla söylendiğinde değerini kaybeden bir cümledir.