bugün

içeriği ve biçimi genellikle edebi ve şiirsel içerikli metinden kaynaklanan bir konunun orkestral bir şekilde anlatılmasıdır. Senfonik şiir, ilk kez Franz Liszt tarafından yazılmıştır. Liszt geleneksel bölümlerden oluşan senfoni yerine, senfoniyi tek bir bölüm olarak düşünmüştür. bu türe ses şiiri de denilebilir; çünkü amaç, dinleyiciye uzun ama anlatılmak isteneni yaşatacak şekilde, tek solukta bir hikaye anlatmaktır. Bu da sanatta romantik dönemin karakteristik özelliklerinden biridir.

Ludwig van Beethoven'ın Egmont, Cariolan ve 3. Leonore uvertürleri ile bunların daha çok ya da az dramatik ardılları senfonik şiirin ilk örnekleri sayılabilir. Felix Mendelssohn Bartholdy ve Hector Belioz'un konser uvertürleri de Franz Liszt'in senfonik şiirlerine önayak olmuştur. Bunlardan biri Hugo’nun “Ce qu'on entend sur la montagne” satırları üzerine yaratılmıştır ve Liszt’in 12 senfonik şiirinin ilkidir.

Franz Liszt - Ce qu'on entend sur la montagne;

https://www.youtube.com/watch?v=ClcIrzDe3MA