secilmis yalnizlik

yalnız olmak gerçekten bir seçimden başka bir şey değildir. kalabalıklar içinde doğuyoruz hepimiz en azından annemiz oluyor yanımızda sonra doktorlar vs. büyüdükçe sokak çocuğu bile olsak birileri oluyor yanımızda.
onları istemediğimizde ya da onların bizi istemediği bir durum yarattığımızda yalnız oluyoruz.
yalnızlık seçimdir. ve en yanlızlığa en yakışan şarkı; talihin elinde oyuncak oldum

kalabalıklar yalnızlaştırır sizi. mutlulukların paylaşılmaz, acıların dayanılmaz, sıkıntıların tahammül edilmez olduğunda yalnızlığı seçersiniz. tek başınıza salınarak yürür, ıslık çalar, şarkı mırıldanırsınız. bütün savaşları, bütün anlaşmaları bitirir, kendi saatlerinizi, kendi zamanınızı yaparsınız.
yalnızlık sizi kendi kendinize kavuşturur. içinizi yakan özlemleri, duyduğunuz acıları, seçerek, ayırarak, kimselerin değemeyeceği bir yere saklarsınız.

yalnızlık aslında seçilmiş değildir. seçtirilmiştir. hepimiz yaşamın yalnızlık adı altında geçirdiğimiz günleri, insani değerlerini iyi kavrayamadığımız, dostluk, sevgi, paylaşmanın ne demek olduğunu bilmediğimizi için bir odada tek başımıza bırakılmışızdır.

bir yazar şöyle demiş bu hususta:

yalnızlık tercihinizse yaşam sevinci, zorunluluksa intihar sebebi!

şeçmeye zorlandığın bir durumdur...aradığın kişiler telefonlarını açmadığında,onlara bir şekilde ihtiyacın olduğunda,aslında senin yalnızlığı seçmediğin yalnızlığın seni bulduğu an....keşke burada olsaydın dediğin insanlara zaman içinde keşke hiç hayatımda olmasaydın demenin sonucu sanırım...

yalnızlığın kendi tercih sebebi olmasıdır.

bağırdığında kimsenin seni duymamasıdır...

bir değneğe yaslanarak saatlerce sahilde ya da vadiler boyunca yürümektir...

özgüvendir.

Kendi başınıza ayakta durabilmektir.
Bişeyleri tek başınıza yapabilme çabasıdır.

bütün yalnızlıklardır. hayatımız da yaşadığımız her şey bizim seçimimizse, bu da öyledir.
adam, asosyaldir belki ve eğer psikolojik bir rahatsızlığı yoksa, bu da onun kendi tercihidir. çünkü hepimizin içi farklıdır onu bilemeyiz ki. sonuç olarak; evet yalnızlık ta güzeldir ama yanınız da sizi bunu söyleyecek biri varsa.

vazgeçilmez olandır.

Kaprisinden,gururundan sebep severek ayrılan kimsenin bodoslama atladığı yalnızlık çeşididir. oh olsun denilesi durumdur.

yanlızlığı sevme ve kabullenme durumudur.

Yalnızlığa dayanırım da, bir başınalığa asla.
Yaşlanmak hoş değil öyle duvarlara baka, baka.
Bir dost göz arayışıyla.
Saat tıkırtısıyla...
Korkmam, geçinip gideriz biz mutlulukla.
Ama; "Günün aydın, akşamın iyi olsun"
diyen biri olmalı.
Bir telefon sesi çalmalı ara sıra da olsa kulağımda.
Yoksa, zor değil, hiç zor değil, demli çayı bardakta karıştırıp, bir başına yudumlamak doyasıya.
Ama; "Çaya kaç şeker alırsın ?"
Diye bir ses sormalı ya ara sıra...
can yücel