sayfa üstündeki kelimeler

beni okur musun diye bakmış yazılar sayfanın üstünde, gözlerini kısmış biraz korku biraz endişe varmış,
dudağının kenarında tebessüm kalmış her bir sözcüğün, olur da beni de okursa hani,
beklemiş her geçen dakikayı belki birazdan gelirde açar sayfayı, okur beni bu gece, bu gece belki.
bekleyişler daha da güzelleştirmiş her bir heceyi, daha bir uzun olmuş boyları.
saçları daha bir dalgalanmış, gözleri daha parlak teni sanki daha beyazmış.
sarılmış her bir sözcük bir sonrakine, cümleler birbirlerine tutunmuş kenetlenircesine.
daha güçlülermiş artık, her bir hece bir yanındakine bakıp tebessüm edermiş,
birlikteliklerinden öylesine mutlu öylesine huzurlularmış ki, kim görse bu hali sezermiş
derken sayfaların kenarlarında yırtıklar belirmiş zaman ilerledikçe,
yorulmuş içlerinden kimileri, her geçen an her geçen gün her geçen ay...
en güçlüsü bağırmış içlerinden!
onun adı "sevgi" imiş, "umut" a sarılmış , "yalnızlık"a sırtını dayamış derinden,
biliyor musunuz, aylar yıl olmuş ama o hiç ayrılmamış yerinden...