sakın, sakın nefret etme.
sevmediğine inandırmaya çalışma kendini,zorlama ve sakın unuttum deme! çünkü hatırlarsın. aslında unutmak istemezsin de... unuttum dersin,O'nu anmak için. çünkü özlersin! herşeyin sustuğu yerde konuşturmak için yokluğundaki varlığını. içinde de olsa, yaşatırsın nefretinle sevmeyi. asla kabul etmezsin sevdiğini ve her fırsatta dile getirirsin yalancı nefretini. ama yanılırsın her defasında. unuttum derken hatırlarsın unutmadığını. ve ağlarsın çaresiz kalıp sessizce. birden bakarsın ki herşey karmakarışık. susarsın bir başkası olup...

unutamazsın değil,unutmazsın. yani unutmayı istemezsin ve bunu söylemezsin..

andım yine seni, sevmiyorum diyerek. unuttum rüyaları, hiç uyumadığıma inandırdım kendimi. acıdım halimize. unuttuğumu da unuttum, yazdığımı da..

seni sevmiyorum, unuttum!
unutmak kelimesi zaten o'dur aslında, unutmak ne mümkün..
ne nefret etmen gerekir unutman için ne de unuttuğunu söylemek fayda eder.aklına gelir gelmesine.hatta belki uykuya bile onun hayaliyle dalarsın.sabah uyandığında orada değildir.şizofrenik bir şekilde küfürler savurursun ardından o karşındaymış gibi.bazen sessizliğe fısıldarsın onu çok özlediğini kulağına fısıldar gibi.durakta gördüğün her bodur çirkin adamı ona benzetirisin.kızarsın kendine neyini sevdim ben diye.sarhoş olmak istersin her gece ayık kafan ağır gelmeye başlamıştır.dinlediğin şarkılarla gelir oturur yanına koyar omzuna başını.beklersin öylece.geldiği gibi gitmesini..baktın olmuyor alır koynuna yatarsın.sabah uyandığında yine başlarsın sövmeye.bu bir kısır döngüdür.sonu gelmez.seneler çürütürsün ardından.boşa geçmiş onca yılına sövmeye başlarsın bu kez.yalnız çalan telefona bakmak korkutur seni.çünkü bilirsin ki söylediği her yalana yine inanırsın.unutmak mümkün değil gerçekten sevene.