bugün

Kalabalıktan uzak , köy havasında yaşamak , şehirin verdiği telaşı vermeyen olay .. Muğla'nın köyceğiz ilçesinden ev almama sebep olacaktır bu gidişle
Her emeklinin hayali.
nuri bilge ceylan'ı açmaz.

(bkz: kasaba)
(bkz: mayıs sıkıntısı)
like chester's mill. güzel bir kasaba kubbe falan.
Eğer anamur gibi bir akdeniz ilçesi ise bahsedilen ömre ömür katar. Ancak doğuda bir ilçede yaşayacaksınız herkesin dedikodu yaptığı, birbirinin kuyusunu kazdığı bi hayat sizi bekliyor.
çok doğuda veya doğu karadenizde

veya konya kayseri erzurum gibi yüksek

oranda yobaz barındıran yerler haricinde

nimettir nimet.
herkeze nimet demedik.
Yok yav yarak kürek tiplere selam vermek zorunda kalıyorsun.

Sonradan aştım bu işi kimseye selam vermiyerek.
Küçük bı ilçe değil de Eskişehir gibi bı ilde hatta direkt Eskişehir de... Süper olur.
Kulağa hoş gelse de hayat olarak çok da güzel olmuyor. Tabi büyük bir şehirden göçmediyseniz sizi tatmin edebilir. Denize nazır herkesin aşık olduğu ilçede yaşadım. Büyük şehirde yaşayıncaya kadar herşey mükemmeldi. Ne zaman büyük şehir ve büsbüyük imkanlara sahip olunca o şirin kasaba sadece arada kafa dinlemek için bir yer haline geldi. Yaşlılıkta düşünülebilir ama gençlik ve imkanlar için büyük şehir hatta trafiği bile nimet oluyor.
(bkz: amasra)
rahat ve huzurludur.
çok monoton, huzurlu ama sıkıcı da olabilir. belki de kimine huzurlu, kimine sıkıcı gelebilir. şu anda kalabalık bir il olan istanbul'da yaşadığım için kendimi iyi hissetmemden dolayı smiago ve vasily ivanov nickli şahıslara çok teşekkürlerimi sunarım. zaten artık daha iyi farkındayım, önceden farkında değildim şu durumun mesela insanların çoğu memnuniyetsiz. Koronadan önce sanki millet çok memnundu da şimdi eleştirmeye başladı. sayenizde kimseden çekinmeden kendim olmayı, benim gibi düşünenlerin de olduğunu öğrendim. istanbul'u öven kişilerin de olması sevindirici.
türkiye'de değilde sakin ve küçük bir iskandinav ilçesinde yaşamak için bir böbreğimi verirdim.
Emekli işi. Adamın ruhunu emer.
Ege veya akdenizin denizine kıyısı olmadığı sürece gereksizdir. Ben napayım niğdenin bor ilçesinde amk.
Evinin etrafında çok insan yaşamıyorsa ve yaşayanlarda kendi halindeyse oldukça güzel bir durum aslında. Öte yandan küçük yerlerde insanlar hep birbirlerini takip ederler. Eskide kaldı o şirin, küçük kasaba hikayeleri...
Yaşayın da görün dedikoducu embesil orospu çocuklarını.