bugün

death'in symbolic albümünün 4. sarkısı. sözleri ;

Wherever we go, whatever we do
Your shadow is not far behind our steps
And our breath
Protecting and watching all...
Observing spirits on the wall
What are they telling you?

Following all instincts that are pure
Oblivious to time that may be the cure

Sacred is the gift that they
have without knowing
Serenity is knowing it's safe
from destruction of time

Maybe we could take a step back
And discover what leads us to attack
Time that is short - distance unknown
For them, each day life has just begun
Observing spirits on the wall
What are they telling you?

Following all instincts that are pure
Oblivious to time that may be the cure
(bkz: sacred divinity) *
chuck'ın ölen köpeği için yazdığı şarkıymış.
davul ile basın sevişmesi şeklinde başlayıp, sonra lead'le gruba dönüşen symbolic bir death sevişgeni.

1995 yılı çıkartması, hafif death'n roll soslu, cagada cagada ve de cagada ...vadaaaaa!!!
chuck babanın 00.39-00.42 arasında (solonun doruk noktasına çıktığı yer burası) rifflerin arkasından attığı solo inanılmazdır. ayrıca bahsettiğim bu riffler 2. kez tekrar ederken giren double bass'ler, şarkıyı acayip gaz hale getiriyor. insanın bir yerleri kırıp dökesi geliyor. chuck schuldiner bu şarkıyı ölen köpeğine yazdığı için duygu yoğunluğu da çok fazladır. "chuck'ın köpeği ben olaydım ulan!" bile demişimdir hatta.
kısacası köpeği olunacak şarkıdır efendim.
melodileriyle, atmosferiyle fazlasıyla hüzün doludur.
bass partisyonları aşmış bir şarkıdır.
symbolic albümünün değeri anlaşılamamış başyapıtlarındandır ayrıca.