sözlük yazarlarının itirafları

uzaktan akraba olan aynı üniversitede okuduğum biri misafirliğe geldi.
çok da muhatap olmak istemediğimden odamdan çıkmadım.

kafamda birkaç saat kalır gider diyordum.

saat 11'e yaklaşıyor.
yurda giriş bitecek.

bu bizde yatıya kalacak.

sorun o değil sözlük.
su içmeye kalkamıyor, tuvalete bile gidemiyorum.

şimdi şunca saat sonra çıkıp gitsem hoşgeldin desem ayıp olacak.
hiçbir şey demesem daha çok ayıp olacak.

ha birkaç saatliğine gelmiş olsaydı da çıkmaman ayıp olmayacak mıydı diyeceksiniz?
onun dozu düşük bir kere.

odada rehin kaldım.
zemin katta oturuyorum. biriniz pencerenin altına mont getirsin hava çok soğuk.

mazhar alanson'un izlandalı olma ihtimali aklımdan bir türlü çıkmıyor.

Kimse bana tahammül edemiyor. Yapayalnız öleceğim.

Kapalı kapı ardında değer verdiğin insanın ağzından dökülen saniyelik cümlelerde hayatın akışını değiştirebiliyor. Ama olmamalı. O kadar önemli olmamalı.

Geçtiğimiz 24 saat hayatımın en zor 24 saatiydi. Büyük konuşmamak lazımmış, bunu acı biçimde öğrendim.

Şuraya bir arkadaşa soru sormak için girdim çaylaklıkla uğraşıyorum ne saçma iş bu ya ? Ne demek çaylaklar mesaj atamaz ?

'Saçlarının maşallahı var bir tane beyaz yok' der diye 'beyaz saçım var mı hiç müdür?' diye sordum kuaföre. 'var 4 5 tane, şakaklarına da düşerse korkma dinamit atsalar dökülmez' dedi.

Doğru cevap bu değildi be abi.

Benim saçlarıma da mı ak düşecekti heyhat!

Bugün kötü hissediyorum. Dalgınlıkla öyle bir hata yapmışım ki hala etkisinden çıkamadım. Sabah erkenden kalktım kursa gitmem gerekiyordu. Baktım zaten geç kalmışım. Bari aç açına gitmeyim dedim. Bir bardak süt ısıttım ama işte ocağı söndürdüm sanmışım. Meğer ocağın ateşi sönmüş ama gazı açık kalmış. O saatte pazar günü herkes evde uyuyor. Neyse öylece de kapıyı çekip çıkmışım. Gaz öylece açık kalmış. Kokusunu çok şükür ki babam geç de olsa fark etmiş. Evi saatlerce havalandırmışlar. Eğer babam fark etmeseydi, belki de eve geldiğim zaman tüm ailemi kaybetmiş olabilirdim. inanılmaz etkilendim. Eve geldiğimden beri saatlerdir ağlıyorum. Beni hiçbir türlü teselli edemiyorlar. Nasıl böyle bir dalgınlık yaptım anlamıyorum. Tamam kimseye bir şey olmadı ama ya olsaydı. Ne yapardım. Ki ben aileme aşırı bağlı biriyim. Çok seviyorum.
Kendime de deli gibi kızıyorum. Bir daha asla kimseyi aklıma takıp dalgınlık yaşamayacağım. Hayır ben zaten birilerini ya da bir şeyleri aklıma neden taktım bu sıra onu da anlamadım. Gerçekten şaşırıyorum. Kendime çok kızıyorum. Bir daha kimseyi düşünmeyeceğim. Beni de bu kadar dalgınlığa kim sürüklediyse artık umrumda bile değil. Bıktım bazı şeylerden.
Siz siz olun, evinizden çıkarken doğalgazı, elektriği bilmem neyi kontrol edin. Ufacık bir hata nelere sebep olabiliyor. Bir de kimsenin aklınızı gereksiz yere meşgul etmesine izin vermeyin. Değmiyor.

Tüm halkımızın salak olduğuna inancim beni mahvediyor lan partinizi sikiyim ayaklanalim tum partileri yok edip adam akilli yonetelim su ülkeyi.

Anonim kalmanın verdiği rahatlıkla keyfime göre yazıp çizsem de ifşalanmaktan içten içe tırsıyorum .

kiz arkadasimin ablasiyla birlikte oldum.

Sözlüğü stres atma amaçlı kullanıyorum.

Yanlış birini sevmiş ona güvenmiş olmaktan korkuyorum.

Yazmak istediğim çok şey var ama buraya gelince yazamıyorum.

görsel bir insan niye bu kadar ketçabı yazık etmiş de bu çalışmaya kullanmış anlamadım. başka malzeme kullansa garipsemezdim lakin ketçabı yemeyi sevdiğimden bu kadar ketçabı sanata kullanmak bana ketçaba yazık olmuş gibi geliyor.

Ben hayatımda hiç, 20 gündür olduğu kadar sağlığımın kıymetini anlamamıştım. Elden gidince öyle bir güzel anladım ki.
Hastane kapılarında sabahlamayı, üst üste ilaçlar kullanıp fayda etmemesini, kırk farklı doktora gidip korkunç senaryolar dinlemeyi öğrendim.
Hayatta en büyük zenginliğimizin ‘lafta değil’ sağlıklı oluşumuz olduğunu, psikolojimin hiç güçlü olmadığını öğrendim.

Halime şükretmeyi öğrendim. Ne olursa olsun daha kötüsü var. Ve eğer hasta değilsem, değilsen, mutlu olmamamız için bir sebep yok.
Rahat rahat nefes alabildiğimiz her ana binlerce kere şükürler olsun...

Küçükken mahalle bakalının camını topla kırmıştım. adam, beni yakalayıp acımadan ağzımı burnumu yamultmuştu.
O günden beri topla oynayamıyorum.

Doğmam hataydı...

Birkaç gün önce arkadaşın evinde gözlerim dalıp gittiğinde nasıl olduysa o dalıp gitmelerin ne anlam ifade ettiğini anladı arkadaş.
Elini bileğine götürdü jilet veriyim mi dedi. Baya kahkaha attım baya.

Zaten şu zamana kadar aldığım en şyi iltifatlardan biri "tam birlikte intihar etmelik, ölümü anmalık kadınsın" dı.

Neşeli hallerime dönmek istiyorum, biraz çabalamam lazım tam çabalıyorum sonra hoop yine ağır vakalar.

Yakında ağır yaşamlara katılacağım bu gidişle. Yemeği insan gibi yiyiniz yazıcam her yere.

Birbirini hafifletmek önemli, nerde böyle insanlar hani?

Bu sözlükte o kadar karaktersiz tipler var ki, bunları görmek üzücü.

Insanlar cok nankör sözlük.eski saf masum halimi özlüyorum. Dünyaya insanlara yine safça düşüncelerle bakmak istiyorim. Ama hayat öyle değil be sözlük. Sanırım bir daha o eski benle dünyaya bakamayacagim.

Bende ayak uydurmaya başladım bu düzene sözlük. Eski ben değilim bende . Zaman o kadar acımasız ki...

Gitmek istiyorum buralardan.Ama bazı sebepler bu eylemi yapmamı engelliyor. Her gün içimde bir gitme isteği var. sürekli gözümün önünden geçen yaşamak istediğim hayatı düşünerek zamanım geçip gidiyor. Çok geç olmadan gidebilsem keşke...

Dayım sıfırı tüketti. Üzüldün mü diye sorarsanız; üzülmedim. Bir de utanmadan diyormuş ki: yeğenlerim neden beni aramıyor. Yahu ben seni neden arayayım? Biz parasızlıktan burnumuzu evden çıkaramazken,ben bir kursa gidemezken, sen çocuklarını dershaneye gönderdin, okul kazandığı yerlerde ev tuttun (milletin çocukları yurtta kalırken).

O pantolonu aldığımdan beri yıkamadım .

bilemiyorum, sanki hiçbir sey eskisi gibi olmayacak hissiyle yasiyorum. o eski günlerimi evimi ve çocuklugumu özlüyorum. evin en küçügüyüm ve hep arkamda birilerinin sicakligini, destegini hissettim bu zamana dek. ama simdi ailede herkes evlendi barklandi ve dagildi gitti. kendimi yalniz ve terkedilmis gibi hissetsemde kendi ayaklarimin üzerinde durmayi ögrenmeliyim. evet bunu basarmaliyim..