peygamberi canından çok sevme cehaleti

yaşamını uğrunda ölecek kadar peygamberini çok seven insan cehaletidir malesef, cahil kimsenin yapacağı eylemdir. kendi canın kıymetini bilmemektir.

sevginin bilgiyle, cehaletlikle ilgisi yoktur zira annesini canından çok seven kişi profesördürde, çobandırda.

''anam babam sana feda olsun ya resulullah'' bunu demek cahillikse insanın cahilliği göze almasıdır.

(bkz: iblis olay yerine intikal etti kaçın kaçın kaçın)

dinle ilgili başlık açayım da tutsun düşüncesi cehaleti.

(bkz: kafirlerin kıskançlıkları)

Tanrı yerine peygambere tapacak insanlar var şu günlerde.

her insanın hayatında çok sevdiği, değer verdiği, uğruna hayatını verebileceği şeyler vardır.

Inanan ya da inanmayan için durum pek te farklı değildir.

Ben peygamberi canımdan çok severim, sen un kurabiyesini canından çok seversin. Çok ta farklı şeyler değil özünde.

Asıl sıkıntı yaratan insanların özeline ve inançlarına saygı duyulmamasıdır.

Edit: ayrıca bunu cehalet olarak adlandırmak ta saçmalıktır.

narsistlerin anlayamayacağı duygudur.

Onlar Allah’ın nurunu ağızlarıyla söndürmek isterler diye giden ayettteki allahın belirttiği kesime teğet geçmek isteyen köhne, nobran, nadan zihniyetlerde yaşanan akıl tutulması olup onu tanımadıkları için böle düşündüğüne inandığım eğer onu efendimizi tanısalardı böle düşünmezlerdi diyeceğim insan modelidir.

sevgilisi ile beraberken sırf yaranmak için "aşkıım senin için her şeyi yaparım, ölürüm, kavga ederim, beni bırakırsan canıma kıyarım, annem mi sen mi diye sorma çünkü seni seçerim" düşüncesinde olan kişinin idrak edemeyeceği sevgidir.

Bir duyguyu bilgiyle ölçen güruhun cahilliği yanında cahillik denemeyecek eylem. Sevginin hangi türü cahillikle degerlendirilebilir ki?

o peygamber ki kendisini görmeden seven mümin kardeşleri için ağlamıştır. biz de onu görmeden sevmiş müminleriz. canımız da fedadır elbet ama burada bu duygu mecazen kullanılır, yoksa allah da bir kulun bir diğer kul için canından vazgeçmesine razı olmaz.
başlığı görünce nedir diye bir bakayım dedim. birde ne göreyim daha türkçe bile yazamayan biri yazmaya çalışmış. de hele get dedim, yazımı yazdım ve çıktım.

''yaşamanı uğrunda ölecek kadar peygamberini çok seven insan cehaletidir malesef, cahil kimsenin yapacağı eylemdir.''

bu ne ya? ayrıca malesef değil, maalesef o. öğrenip gelirsek buralara daha iyi olur. *

Dinle alakanizin olmamasini bu kadar belli etmemelisiniz... Bilmediginiz aşikar o yüzden ben hatirlatayim peygamberimizin (sav) beni canindan cok sevmeyen gercek manada iman etmiş sayilmaz diye hadisi vardir sizin gibi maddenin ezici agirligi altinda can cekisenler peygamber sevgisinden dogal olarak anlamayacaktir tabi...

ömrümüz boyunca alnımızı secdeden kaldırmasak aldığımız bir nefesin borcunu ödeyemeyeceğimiz allah'ın en sevdiğim kulum dediği hazreti muhammedi çok sevmek az sevmektir aslında, sevmek nedir aşk nedir onunla anlam kazanmıştır.

sahih hadislerde;

Âdem aleyhisselam Cennetten çıkarılınca, ya Rabbi, Muhammed aleyhisselamın hürmetine beni affet diye dua etti. Allahü teâlâ ise, ne cevap vereceğini bildiği halde, cevabını diğer insanların duyması için “Ya Âdem, onu henüz yaratmadım. Nereden bildin?” buyurdu. Âdem aleyhisselam da, “Arşta, la ilahe illallah, Muhammedün Resulullah yazılı olduğunu gördüm. Anladım ki, şerefli isminin yanına, ancak en çok sevdiğinin, en şerefli olanın ismini layık görürsün” dedi. Allahü teâlâ buyurdu ki: “Ya Âdem doğru söyledin. O bana insanların en sevgilisidir. Onun hürmetine dua ettiğin için seni affettim. Eğer Muhammed aleyhisselam olmasaydı, seni yaratmazdım.”

buyrulurken, anam babam sana feda olsun; benim aciz ruhum bedenim ve canım yoluna feda olsun ya resulallah!

tasavvufun islam'ın içine ne kadar ettiğinin kanıtı olarak karşımıza çıkan cehalettir.
o kadar ki evrenin var ediliş sebebini bile peygamber efendimiz'in varlığına bağlayan bu başı bozuk anlayışın ürünüdür.
her can kendinden mes'uldür ve kainat peygamber efendimiz için yaratılmamıştır, peygamber'i canından çok sevdiğini söyleyen eyyamcılık yapmaktadır. peygamber'i seveceksin ama sevmen gerektiği kadar.

cehaletin de cehaletliğidir.

ümmetini canından çok seven bir peygamber ise söz konusu olan, kim ne derse desin candan da vazgeçilir yardan da o'nun için.

insanın neden peygamberi sevmek zorunda olduğunu sorgulamalıdır önce.

Cahillikle alakasi yok inancla ilgili. her onunuze gelene bok atmayin. Hosgoruden bahsediyosunuz, icraate gelince tik yok.

dinsiz ibnelerin anlayamayacağı bir sevgidir. vatan uğruna canını veriyon da peygamber uğruna mı vermiyon. sorsak savaş çıksa önce ben giderim der bu insanlar ama savaş çıktı mı önce bunlar kaçar.

Şuara 3: onlar iman etmiyorlar diye neredeyse kendini helak edeceksin. diyor allah peygamberine. böyle peygamberin böyle ümmeti oluruz. zorunuza gidiyorsa...gitsin bize ne.
tanım: boş laflar.
yalnız aynı zihniyet atatürk olmasaydı sende olmadın gibi saçma laflar ediyorlar. önce kendilerini düzeltsin cahiller.

davasına bağlı adamdır. canını peygamberden çok seven dinci'den daha kötü değildir. sanırım bazıları bu tip insanlar görmek istiyor bu memlekette..
şunu izleyin; http://www.youtube.com/watch?v=EYHE7D6Cy9E

narsist duygulara kapılmış insanın, bu başlığa göre kendi cehaletini gözler önüne seren, peygamber ümmetinin peygamberini canından çok sevmesini idrak edememiş olması garipsenemez. dinini anlayaman kişiye ayetlerden, hadislerden örnek verilmesi boşunadır çünkü alıcılar kapalıdır.

bilgisizligi, cahilligi gösteren davranış biçimi, hiç kimse insanın kendi canından daha degerli olamaz.