papers please

Acayip güzellikte bir indie oyun...Komunist bir devlet olan Arstotzka'nın 6 senelik bir savaşın ardından açılan sınırına girişleri kontrol eden bir memur olarak atanmamız ile başlıyor. Her gün, giriş için gereken detaylar bir önceki günden daha da karışıklaşıyor ve bazen dakikalarca baksanız dahi bazı şeyler gözünüzden kaçabiliyor, ayrıca garip görünüşlü adamlar, mağdur kadınlar türünde insanlarla da uğraşıyorsunuz.

Zaman geçirmek için birebir. Hafif ve çabuk işleyen bir oyun, 30 mb boyutunda ayrıca. Orta seviye bir ingilizce ile rahatlıkla oynanılabilir.

tarak yemiş yeşil kunduz papağanları gibi durmadan pasaport/vize onayladığımız dünyanın en abuk sabuk oyunu.

başında 10 saat duran adamlar var. lan gerçekten siktirin gidin.

http://dukope.com/ indirmek isteyenler için link.

ortalığı bu kadar kasıp kavurunca bi deneyeyim dedim fakat gerçekten çok sikindirik lan.

commodore64'den beri oyun oynuyorum çok daha kötü grafikli oyunlar gördüm. derdim grafik falan değil. fakat hiç eğlenceli gelmedi be arkadaş. yani mantıklı bir şekilde düşünecek olan her adamda saçma sapan bulur bu oyunu.

hayat zaten sıkıcı, bu oyunda hayat kadar sıkıcı.

çok basit olmasına karşın garip bi zevk veren oyun. başında farketmeden saatlerce oturabilirsiniz hiç bitmeyen bir hikaye gibi. zorlamadığından mıdır nedir. eğlenceli ama.

allied assault ın u2 boat görevini yaptığımız sırada laboratuvara girerken askerin sorduğu, sahte alman pasaportuyla atlattığımız, kahramanımıza soğuk terler döktüren istek.

Oyundaki Arstotzka adlı hayal ürünü ülkenin oldukça komik bir milli marşı da bulunmaktadır.

Buyrun: http://www.youtube.com/watch?v=fVdqN9kNz20&list=PLeYrlzVJLMA71M14zQDtNljsxHxzAx6JL

bağımsız oyunlar arasında başyapıt sayılabilecek oyun. steam'de oylama sonucu fiyatı 3$'a düşmüştür ama bunun bitmesine 1,5 saat kaldı.

oyun hayali bir doğu bloğu ülkesinde geçiyor. doğu bloğu olduğu için şehir isimleri de hayali olsa da doğu avrupa dillerinden havası verilmiş. 1980'lerin soğuk savaş döneminde, arstotzka adlı bir doğu bloğu ülkesine atanmış, kıt kanaat maaşla eşinden, çocuklarından, amcasından ve kaynanasından oluşan ailesine bakmakla yükümlü bir gişe memurunu oynuyorsunuz. gişe memurluğu kolay bir iş değil. her gün binbir çeşit tiple uğraşıyorsunuz. ayrıca terörist saldırı gibi vakalardan sonra gişeden geçiş kuralları daha da zorlaşıyor, bu da oyunun zorlaşmasına neden oluyor doğal olarak. ilk 2 ya da 3 hatadan sonra yaptığınız her onay/geçiş hatasında maaşınızdan kesilme oluyor. bu da eve daha az para götürmenize, akabinde yiyecek ve sağlık masrafları karşılanamadığı ailede sağlık sorunlarına neden oluyor.

unutmayın, oyundaki nihai amacınız ailenizi ayakta tutmak. zira kimse çocuğunun, varlığı sadece siyah-beyaz ekrandaki isminden ibaret olsa da hayatını kaybetmesini izlemek istemez. oyunda rüşvet de var ve bu amaç doğrultusunda rüşvete bulaşmıyor değilsiniz.

oyuna sadece "belge onaylıyoz işte öyle" gözüyle bakarsanız tabii ki bir halta benzetemezsiniz. kesinlikle 20-25 yıl öncesine ait grafiklerine, aşırı küçük boyutuna ve basit senaryosuna bakmayın. sizi ekran başına saatlerce kilitleyebilecek potansiyele sahip.

şiddetle tavsiyemdir. arz ederim.

ilk oynayışım. 4 saat aralıksız sürdü. Oyun sonunda yazınca fark ettim. mal gibi oynadım 4 saat ak.

hayır bi de milli mesele edindim kendi kendine role playing yaptım evde ak yabancılar giremez pasaportun nerde lan diye?

--spoiler--

Sürekli kaçak pasaportla girmeye çalışan bi dayı var adını unuttum şimdi. Oyunun sonunda ülkede işler kızışınca ben aileyi filan bırakıp onu tanıdığına kaçak pasaport yaptırıp obristana kaçtım.

--spoiler--

bir iki gün öce tekrardan oynamaya verdiğim indie oyun. başta sınır memuru olduğumuz bir oyun olarak gözükse de günler ilerledikçe işler karışıyor. terör saldırıları,, salgın hastalıklar, gizli örgütler, suçlular vs. bu arada ailemizi geçindirmeye çalışıyoruz. sınır saldırıları sonucu gün erken bitiyor, aldığımız ücret azalıyor.

--spoiler--

son günlere gelirken ülke yine karıştı, bütün memurların hesapları kontrol edilecekti. jorji adlı amca da al benim pasaportu bununla obristana gidersin dedi. tabi yalnız tek başına, aileye pasaport yok. evde var 5-6 kişi. kız kardeşimin kızını da eve almıştım. onları o halde bırakmaya gönlüm el vermedi. 24 aralığı bekledim. ve 24 aralıkta müfettiş geldi, bazı hataların olsa görmezden geldik dedi. yırttık soruşturmadan yani. mutlu son.

--spoiler--

düşük boyutlu olmasına rağmen büyük boyutlu çoğu oyundan eğlenceli bir oyundur. arstotzka adlı ülkede sınır memuru olarak göreve başlıyorsunuz. gün geçtikçe giriş yapmak isteyen kişileri kontrol etmek için çok fazla ayrıntıyı gözden geçirmeniz isteniyor. oyun karmaşıklaştıkça daha fazla oynayasınız geliyor. ayrıca aldığınız maaşla ailenizede bakmanız gerekiyor. tavsiye edilir.

bir süre sonra "ben napıyorum?", "acaba deli miyim?", "derdim ne benim?" gibi sorular soruyorsunuz kendinize. çünkü normalde oyunları eğlenmek, hayattan uzaklaşmak için oynarız ama bu oyunu oynarken ben sinir stres sahibi bir insan oluyorum. başlayınca bırakılmıyor da. merak ediyorsun bir sonraki terör saldırısı ne zaman olacak, acaba sınırdan geçirmek için daha ne gibi zorluklar getirilecek vs. diye. bir de sorumlulukların var. evde çoluk çocuk ekmek bekliyor. her şeyi kontrol ediyorsun alttan bir uyarı çıkıyor. neymiş efendim kilosu tutmuyormuş. o da gidip katil çıkıyor. böyle böyle saçları beyazlatıyorsunuz. kendi çizdiği pasaportla gelen amca da olmasa iyice atom parçalar bir vaziyette oynayacakmışız herhalde.

yine de oynaması zevkli. oyunun hikayesi zaten yukarıdaki entrylerde yazılmış. bu tarz oyunları sevenler oynayabilir.

efsane oyun fakat 30 dolarla geniş aileyi geçindirmemi istemesi çok saçma.

bir yerden kısınca diğeri patlak veriyor.

az önce oynarken tüm aile öldü hastalıktan. öldüğü gibi yasa çıktı, geniş aile olmayan çalışanlara iş yok. dalga geçiyor benle hükümet.

havasıyla bana net olarak ikinci dünya savaşı dönemini çağrıştıran güzel oyun. oyunu indirdikten sonra farkettim ki 80ler başında geçiyor. oyunda sadece memur görevi yapmıyor aynı zamanda ailenizin geçimiyle de uğraşıyorsunuz. oyunu çözmek biraz zaman alıyor daha önce gameplay izlemediyseniz. ki ben de öyle yaptım bişey izlemeden daldım tutorialsız oyuna, sonuç çok güzel olmadı. ama kendi videomu izlerken gayet hatalarımı fark ettim orası ayrı.

http://www.youtube.com/watch?v=hJ5Rv7s0ILA

görsellerde ki garip adamları görünce korku oyunu zannettiğim oyun.

müthiş zevk alarak oynadığım oyun. karakterleri olsun diyalogları olsun beni benden alıyor. demek ki neymiş her şey grafik değilmiş.

duygulandım lan.

çok eski bir oyun.

çok da değişik tarzı olan bir oyun.

oynarken sınır kapısında görevli memur gibi belinizin ağrıyacağı oyundur kendisi.