otobüs durağında donmak

iett otobüstlerinin kışın kar nedeniyle bi yerlere saplanması sonucunda gerçekleşebilen olay. kar şiddetliyse, cepte para yoksa, otobüsü bekleyeli 1 saat olmuşsa yavaş yavaş ayakların donmasıyla başlar, ağlamaya doğru gider.

önünden gecen yüzlerce arabaya kirpiklerinde birikmiş kar tanelerinin bugulandırdıgı titrek gözlerle bakarken ''biriside neden benim degil'' sorusunu sormaya iten donmadır.

kış ayında gece geç saatte arkadaşlarından ayrıldıktan sonra saatlerce gelmesi beklenen otobüsün gelmemesiyle sonuçlanır.
(bkz: götün donması)

insana bir daha hiç mutlu olmayacakmış hissi veren durum. hayattan soğutur valla.

evine, işine, okuluna gitmek için her gün soğuk kış günlerinde duraktaki gerçekleşen durum, şöyle de bir söz vardır bir de (bkz: kimseyi beklemedim seni beklediğim kadar)

eğer ki kadıköy civarında oturuyor ve marmara üniversitesi anadolu hisarı kampüsünde eğitiminizi devam ettiriyorsanız eve dönüş esnasında 15f ve 14m otobüslerini beklerken başınızdan geçebilecek durumdur. siz, siz olun özellikle kışın sıkı giyinin. ayrıca ordan kadıköye sadece 2 otobüs koyan iettye de dilediğiniz kadar sövmekte serbestsiniz.

bazen metro beklemek, otobüs durağında donmaktan daha fazla eziyet çektirebilir bünyeye.

şöyle ki;
eğer beklediğiniz metro hala gelmemişse, metroyu beklerken o baktığınız uçsuz bucaksız karanlıktan gelen soğuk hava dalgası sizi fazlaca etkileyebilir.
hele ki yerin altında olduğunuzu varsayarsak, bu durum düşündüğünüzden daha da fazla etkileyebilir sizi.

bir de bu bahsettiğim durumun 18.00'dan itibaren olduğunu göz önünde bulundurun.
kalın giyinmekte fayda var.
harbi.

fakirliğinizin yüzünüze tokat gibi çarpıldığı andır.