osmanlı nın son 200 yıllı

istanbul rusya tarafından nerdeyse alınmış ama rusyayı osmanlının oldugu bölgeyi almasını istemeyen fransa ingiltere ve avusturya donanmasıyla son anda kurtarmıştır osmanlıyı. osmanlı son 200 yılda rusya ingiltere ve fransa balansıyla ayakta durmuştur.

avrupalı ülkeler güçlü bir rusyaya ezik bir osmanlıyı tercih etmiştir anadoluda.

avrupanın hasta adamı diye hitap edilmiştir. devletin heryeri yozlamış günah diye baskı makineleri bile gelememiştir.

herkes sanıyor ki osmanlı 600 boyunca zirvede yaşadı. bu büyük bir yalandır bacılarım.

(bkz: awful truth)

(bkz: HASTA ADAM)

avrupa'nın içeriden bulduğu maşalarla geçen 200 yıldır. ittihat ve terakki tanzimat'ın ilanıyla birlikte avrupa ile sıkı fıkı olmuştur, hatta padişahları bile iktidardan düşürmek için dış desteğe ihtiyaç duyup gidip gizli görüşmeler bile yapmışlardır. "genç subaylar rahatsız" olmuşlardır osmanlı'dan. ille de aydınlanacağız diye tutturup avrupa'nın peşine takılmışlardır. buyrun, işte aydınlanmış bir ülkeyiz. avrupa eliyle zorlama bir aydınlanma, ilericilik, ilerleme vs.

insanların ne kadar aptal oldugu osmanlıdan beri bir gram akıllanmadıgı gösteren başlık.

osmanlı içerinden karışmamıştır. itaahdcileri osmanlı bilerek avrupaya göndermiştir. çünk baya geri ve güçsüz kalmıştı. bu yüzden bazı insanları avrupaya gönderdi.

milliyetçilik akımıyla birlikte tüm azınlıklar bağımsızlıklarını ilan etti. zaten osmanlı gibi billime illime sanata yatırım yapmayan milletli bir devletin çökmesi kesindi.

ittihaçılar osmanlıyı sadece bir kaç yüzyıl daha fazla yaşatmayı sağlamışlardır.

yani osmanlı aydınlanmadan avrupa bin tane billim adamı çıkarmışken saçma span ilkel bedevi kültürüyle ayakata kalamadı.

ama yinede hala bunu dahi anlamiyan aptal insanlar vardır.

avrupa milyon tane buluş çıkarmışken osmanlı sıfırdır aynı şimdiki şeriat sevdalıalrı gibi. bu insanlar neden geri kaldıklarını anlayamayacak kadar cahiller.

Osmanlı'nın değişimi en alt tabakalarında dahi reddettiği dönemdir.

şehzadelerin artık iyi eğitilemediği sanağa çıkma geleneğinin kalktığı avrupanın geliştiği osmanlı ticaret yollarının öneminin azaldığı bir dönemdir.