bugün

"kafama göre yazayım" düşüncesinin ürünü olan istek.
james joyce sanrısı. o adam körmüş kardeşim, kendi yazamamış, birine dikte ettirmiş. noktalama işaretleri o yüzden konulamamış. konulmamış da ne olmuş, anlaşılmıyor işte kitap.

"yazacağın iki satır hezeyan, nokta koysan neren eksilir?" diye tokatlardım ben moderasyonun yerinde olsam.
(bkz: saçmalarım muntazaman)
(bkz: başka)
(bkz: çay kahve)
gerçekleşmesi mümnkün olmayan istektir. gerçekleşmemelidir de....
kaldırılmazsa entryler aha bunun gibi tek cümlelerden oluşacaktır.
konuşmalardaki vurgu ve tonlamaları kaldırmakla eşdeğer olacağından düzlüğe ve anlam karmaşasına yol açacak bir istektir.
evet,kaldırılsın. Hatta yazının kendisi de kaldırılsın; biz duman ile işaretleşir, hatta ve hatta sadece telepati, teozofikçe auranın gönderdikleriyle falan haberleşir, selamlaşır, konuşur, anlaşır, durun ileri gitmek istiyorum; sevişiriz.

Ohh ne güzel; suya sabuna dokunmadan yıkanmak gibisi var mı azizim? Zira çağımız zaten tembel yüzyılı. yormayın şimdi adam akıllı bizleri.
trafikte kemer takmayı sevmeyenler noktalama işareti kullanmayı da sevmediğinden uzun cümleler kura kura çekoslavakyalılaştıramadıklarımızdan oldular.
ne halt dediğimizi anlamamakla sonuçlanacak.
evet sayın seyirciler, şinasi'nin kemikleri sızlıyor...
eski mısırda nokta mı vardı kardeşim, kuş vardı, böcük vardı.
ütopik bir önermedir.
(bkz: sözlüğün saçmalama limiti)
aha da bunu zorlayan başlıktır.
ananız mı ebeniz mi memedali beeğyy.. (evet çarkıfelek izliyorum.)

ulan topu topu kaç tane noktalama işareti var, onun da sen kaçını kullanıyorsun ? koyacağın bi nokta, bi soru işareti, bi virgül; ünlemi bile kullanmaz çoğu ..

kaos istemiyorum, en azından yazıda. yoksa ne bok yiyosanız yiyin..

sizinle yarışmak bir zevkti memedali bey..
--spoiler--
Bir gün insan virgülü kaybetti; o zaman zor ve uzun cümlelerden korkar oldu ve basit ifadeler kullanmaya başladı. CüMLELER basitleşince düşünceleri de basitleşti.
Sonra ünlem işaretini kaybetti; alçak bir sesle ve ses tonunu değiştirmeden konuşmaya başladı. ARTıK NE BiR ŞEYE KıZıYOR, NE BiR şeye seviniyordu. hiç bir şey onda en ufak heyecan uyandırmıyordu.
Bir süre sonra da soru işaretini kaybetti ve artık soru sormaz oldu. hiç bir şey onu ilgilendirmiyordu; ne evren ne dünya, ne de kendi apartmanı umrundaydı.
Bir kaç yıl sonra iki nokta üst üste işaretini kaybetti ve olayların nedenlerini başkalarına açıklamaktan vazgeçti.
Ömrünün sonuna doğru elinde yalnızca tırnak işareti kaldı. Kendine özgü tek düşüncesi yoktu. Yalnız başkalarının düşüncelerini aktarıyordu. düşünceyi unuttu ve böylece son noktaya ulaştı.
--spoiler--