neye el atsam kuruyor

bastigi yerde ot bitmemek olarak icinde bir deyim olarak vucuda gelen bu söz öbegi esasta herkisinin hayatinda bazi dönemlerinde denk gelen durumdur. bu dönemin bitecegi inanarak bulutlarin cekilecegini ve gene gunesin dogacagini bilmesi gerekir. önemli olan kisi sebatla , onurla ve metanetle dayanmasidir bu dönemlere. cunku herkez her zaman kazanamaz ve hayatta totalde hep kazanc getiren kazi kazan degildir.

uğursuzum demenin daha bir süslü halidir. nereye gitsem peşimden losttaki kara duman gibi bir uğursuzluk geliyor ben sawyer diyorum şansıma jack çıkıyor. hadi onu geçtim, jack çıkıyor tamam. peşine kate çıkıyor. tam umut bağlayacakken elimden alıyor durumudur. *
neden benim istediklerim olmuyor? hellam neden ben? isyanlardayım incir ağacına da işemedim ne istiyor bu şans benden? herkese veriyor bir tek beni mi beğenmiyor?
millete anlattığım dersten çoğunluk ab ile geçiyor, neden ben f1 liyorum?
sorarım sana felek neden hayatımın abura koyuyorsun?

cünup insanın sarfettiği bol söz.

tuttuğu altın olan insandır. melek gibi olması muhtemel insandır.

Eliyle sadece çölde karşılaştıgı kutup ayısını kurutamamış şanssız kişilik.

"bu işte bi' cenabetlik var!" hüsnü kuruntusuyla devam eden cümle.

aslında her insanın kötü günler geçirdiği zaman vardır bu zamanlarda allah ile ilşkini sıkı tutarak hewr sıkıştığında bi el açık dua ederek namazını düzgün şekilde kılarak böyle zamanlarda ki kuvvetli ibadet ve allah inancı seni bu durumdan kurtaracak zirveye ulaştıracaktır.
en kuvvetli inaç insanın kalbinden geçmektedir
UNUTMA SADECE iSTE iTEKi YÜCE YARADAN BU ACiZ KULUNUN KAPILARINI AÇSIN GiDECEĞi YOLDA ENGEL ÇIKARMASIN.

her işte karşıma çıkan durumdur. şu aralar elizabeth'i bıraktım. korkuyorum.

beterin de beteri var dedirtir. sürekli kötüleşen durumda bütün dalların kuruması ile sonuçlanır.

kk nın sitemi.

uzmanların "iğne ucu kadar kuru yer kalmayacak" şeklinde uyarılarını dikkatte alsam da içinden kurtulamadığım durumdur.

ibnelik sende değil hayattadır.

elini bi yere sürme.

Düzenden beslenen hocaların ve imamların uydurduğu konudur.

Nasipsizlik, aksilik, yoksulluk, işsizlik düzenden doğan problemlerdir, ibadetsizlikten, duasızlıktan ya da gusülsüzlükten değildir.

Ama imamlar ve hocalar böyle derlerse ekmeklerinin elden gideceğini, rahatlarının kaçacağını bildikleri için; çaresizliğinin ve garibanlığının suçlusunun yine kendin olduğunu; cenabetliğin, ibadetsizliğin ve duasızlığın buna sebep olduğunu söyleyerek hedef şaşırtırlar.

Halbu ki orta da tek sebep vardır oda adaletsizliktir.