neden sevilmediğini bilememek

Zor bir durumdur. insan üzerine konuşmayı seven biriyim, bu durumum üzerine de yazmak istiyorum ama uzunca olmayacak meraklanmayın.

Bir dizide geçen bir replik ile başlayayım;
“insanın sevilebilmesi için kendisi gibi olmaması gerekiyormuş. Herkes gibi olmak gerekliymiş.”
Bu replikte de görüldüğü üzere insan; “ben kendim gibiyim, kendi dünyamı yaşıyorum, kendim gibi birini arıyorum” bu yüzden sevilmiyorum diye düşünebilir. Ama sevgi hatta daha doğru ifade ile aşk şanstan ibarettir.

Nedeni ise, çok daha önemli konularda da olduğu gibi;
‘Doğru zamanda, doğru yerde ve doğru halde olmak’ gerekliliğidir.
Hayatınızın aşkı veya sizi mutlu edebilecek belki de tek insan bu üçüne ayni anda sahip olamadığınız için size karşı bir şeyler hissedemez.
Ama az önceki cümlemde bir hata var. Bilerek yazdığım büyük bir hata.
Hayatta sizi mutlu edebilecek tek bir insan olamaz. O olmazsa olmaz, onsuz ölürüm demeyin, kafanızı çevirip doğru yere bakın. Belki de doğru zamanda bakarsınız *

Bu gece bunu yazmak istedim sözlük, sızlatacak memem olmadığı için bir beyin fırtınası bile başlatamayacağımı biliyorum ama canınız sağ olsun, iyi geceler.

Karşıdakinin kalbine yeterince dokunamamış olduğumuzdan diye düşünüyorum. Üzücü ama gerçekçi.

Sen ona işte aradığım bu dersin mesela o yüzden onu gördüğün ilk anda yelkenlerin suya iner. Eksiklerini görmezden gelir, ona mükemmel biri gibi hissettirirsin. Ama onun için sen o kadar mükemmel bir ruh eşi değilsindir. O yüzden o eksiklerini görür. Yani sevdiğin kadar sevilmezsen olur öyle şeyler.

Sevmeyen kisininin anne olmasi durumunda insanin tam anlami ile hayatini mahveden belirsizlik. Insanoglu sevgiyi, güveni ilk onda ögreniyor. Bir insanin annesi ile kurdugu bag Ve iliski hayati boyunca yasayacagi bütün iliskilere yansiyor. Kimsenin onu gercek anlamda sevebilecegine inanmiyor. Güven bagi kuramiyor.

en şanslıları ise çirkin insanlardır dostum çünkü neden sevilmediklerini çok iyi bilirler.

kendini sevmiyorsun sorun burada başlıyor
kendini sev kabul et
başkasının seni sevmesine ihtiyacın yok.

Neden sevilmediğimi ben biliyorum.

Kendi kendisini sevmeyeni kimse sevmez.

kendini değerli gören her bireyin düşündüğü durumdur. anı yaşamak varken gereksizdir. sevişin başkalarıyla.

insanın içine bir yumru gibi oturan bir durumdur . özellikle görmezden gelinmek , bakışların üzerinizden kaçırılması ve bunun benzeri birçok incitici davranış sergilenir . hadi başka insanları umursamadınız diyelim . peki kalbinizin ona ait olduğunu düşündüğünüz kişinin sizi sevmemesi? siz onun için canınızı ortaya koyarsınız ama onun için bunun hiçbir kıymeti ,değeri yoktur. varsın olsun canı sağ olsun diyebilecek kadar seversiniz. lakin netice aynıdır. değişmez ve değiştirilemez.

"... ona hakikaten dargın değildim; asla kızmıyordum. sadece müteessirdim. 'bunun böyle olmaması lazımdı' diyordum. demek ki beni bir türlü sevemiyordu. hakkı vardı. beni hayatımda hiç, hiç kimse sevmemişti..."

''Sabahattin ALi''

Nereye gidersen git kendini orada bulacaksın.

Bir süre sonra insanın kafaya takmadığı durum. Hayatından eksilen yapraklar eski ve gereksiz arkadaşlıklar oluyor sadece.

asosyal bir kişiliğim var. insanlardan uzak olmakla beraber kapalı ve toplu ortamlarda yüzüm hiç gülmediğinden sürekli ciddi takıldığımdan da olabilir. bu davranışım yüzünden önemli şeyler kaybettim.

bir şeylerin yanlış gittiğinin farkında olup sebebini bilmemektir.