namaz kılmayınca hissedilen suçluluk duygusu

(bkz: aynen)
içinde küçük bir iman aşkı olan kişinin bile namaz vakti kaçırınca içinde bir huzursuzluk olur.

insan alışkanlıklarıyla yaşar, rutinler insanı rahatlatır. Uygarlıklarımızın temelinde de bu 'kültürel takıntılı' doğamız vardır. Dolayısıyla, düzenli olarak namaz kılmaya alışmış birisinin namaz kılamayınca hissettiği suçluluğun bir benzeri başka tür alışkanlıklarımız için de geçerli olabilir.

(bkz: spor yapmayınca hissedilen suçluluk duygusu)

kalbi temiz türk tipi müslümanda olmayan duygudur.

müslüman adam gerçek müslümansa doğal olan duygudur.

namaz kılmayanların, hatta okunan ezanların dahi farkında olamayanların bilemeyeceği duygudur.

kılmamak değilde, namazı geciktirmek bile o duyguya yakın hissettirir.

valla içimi okudun ama o pişmanlık duygusuna rağmen bi cuma namazını bile tam 16 rekat kılıp çıkmıyorum. *

suçluluk duygusu değildir. korkudur. azap korkusudur.

müslüman insanların vakti gelen namazı kaçırdıktan sonra hissettiği duygudur. insan içinde kendi kendini paralar ta ki namazı kılıncaya dek.