bugün

Hayat damarlarindan biri kopuk insandir.
En azından gök kadar özgür kuşları göt kadar kafeslere tıkmıyordur.
insanla anlaşamıyorum kuşla mı anlaşayım amk.
kesinlikle benim olmayacağım insandır.

sevilmez mi onlar. hele size ısındıktan sonra ki halleri yok mu. oy oy oy. siz kaçarsınız, o takip eder. *
ama tabi ömürleri kısa veya alıştığımızdan bize öyle geliyor bilmiyorum. öldüğü vakit, insan üzülüyor alışmışsa.
:( ciddi ciddi üzer. sevilmez mi ya dünya tatlısı, şapşal bir minik. yoktur diye düşünmek istiyorum. korkanı anlarım, nötr olanı da anlarım ama direkt nefret etmek, sevmemek anlaşılabilemez.. içim sızladı yeminle üzüldüm.
bence cidden merhamet ve sevgi duygularında sorun olabileceğini düşündüğüm insandır. böylesine tatlı şirin rengarenk ısırmayı bile beceremeyen bıcır bıcır konuşan zararsız canlıyı sevmemek ne ya.