mizah dergisi koleksiyonu yapmak

zamanında hisse senedinden daha iyi bir yatırım aracı olarak yapmaya başladığım şey. para etmiyor belki şu anda ama ileride çok değerlenecek.

ilerde çok değerli olacak maddi manevi ortamın amına koyacak düşüncesiyle her mizahseverin gerçekleştirdiği eylem..
gel gör ki 10 sene sonra kadıköy de kilosu iki milyondan satılması işten bile değil bu dergilerin....

gırgır dergisinin 1976-1989 yılları arasındaki tüm sayılarına sahip biri olarak çok keyif aldığım iş.

eski sayıları yatağın altından çıkarıp, tekrar okumak için bile gerçekleştirilebilicek eylem.

arkadaşların "şu sayı var mı sende yaa" şeklinde isteklerine "yok ya bende onu arıyorum" cevabı verilebilirse başarılı olabilen eylem.

görsel birçok dergiden yaptığım koleksiyondur, eğer gerçekten yapanlar var ise, şu sayısı var mı diyenlere yardımcı olabilirim.

edit; yalnız bu ülkede okumak'ta yasak.

bir aralar girişmiş olduğum ancak evdeki yoğun "gazete kağıdı ihtiyacını" karşılama sebebi ile feda ettiğim durumdur.

3 yıl fırt dergisini yanında verilen eşantiyonları ile birlikte koleksiyon haline getirip, sonrasında onlara ne olduğunu bilmemektir.
hala saklıyorlar benden ne olduğunu.

zaman zaman açıp okursunuz eskileri, hatırlar tekrar gülersiniz karikatürlere.
leman'ın ciltlenmiş yıllıkları vardı bir zaman, onlardan biri hala duruyor neyseki.

yapmaya çalışıp, bıkıp yapacak başka şeyler bulacağını bildiğin aktivitedir.

eski sayıları okudukça anlamlanan aktivite. sadece biriktirmekle olmaz.

özenle biriktirirsin. sonra kız arkadaşın ister. vermek zorunda kaldığın en kötü şeydir.

geçen sahafta 1979 yılınınmı ne gırgırını 1 liraya gördüm, kolleksiyona bişey demem ama yatırım olarak toplayan arkadaşlara sahafta 79 yılı gırgırının fiyaqtı bu iken sorum şudur, şu an mizah dergisi kaç lira ?

Son 3 yıldır penguen ve uykusuzla ıcınde bulundugum aktıvıte.

zevkli bir uğraş. zamanında beğenilen çizimleri tekrar süzgeçten geçirmek. öncelikle, manevi bi değerinin olduğu açık. maddi değerine gelirsek, tek bi örnekten yola çıkıp 30 yıl önceki gibi gene aynı parayı ediyor demek ki yatırım amaçlı görmemek lazım demek kanımca doğruyu yansıtmıyor. çünkü, ben 1980'den başka bi dergi bulurum son derece nadir bi sayıdır günümüz dergilerinin 30 katı para yapar. örneğin bu sefer annelerin değil 80 askeri darbesinin gazabına uğramıştır falan. olamaz mı olabilir?
neyse işin maddi boyutunu geçelim manevi anlamda verdiği huzuru kıstas alalım. küçükte olsa uğraşılar ve koleksiyon ruhu iyidir.

bir nümizmatikçilik (para koleksiyonerliği) kadar zevkli bir uğraş olmadığı tarafımca düşünülmektedir.

geri zekalı bir kardeşiniz varsa mümkün değildir.
aptal çocuk evde bir sürü gazete varken bütün koleksiyonu güvercinlerin altına sermiş.
beyni yok ki. başka bir gün, evde kedi beslemek için izin almak isterken söze girişi şu:
"baba, kedi lazım mı ?"
yok. kronik beyin eksikliği. elim ayağım tirtiyor yeminlen. gitti dergiler.

2010dan beri yaptigimdir. Zordur cunku kati olmak gerekir bu konuda, her isteyene bir dergi vermemek lazimdir. Asla geri gelmez cunku. Bir tutkudur ayni zamanda, odanizin en guzel kosesini ona ayirir, bazi geceler cikarir cikarir tekrar okursunuz. ilerde cocuklariniza gosterebileceginiz bir hazineniz olma duygusuyla mutlu olursunuz.

hergün özenle silinip tekrardan kitapliga dizilen cilt sayisi ve cizerlerine gore ayrilan oldukca sansli koleksiyondur. ya da ben issizim baya bi.