mesnevi ikinci cilt 431 440

431. Hepsinden de feryat yüceldi: "Ey şeyhlerin de başı, şahların da; bu neydi?
432. Bu ne sır, bu ne sultanlık? Ey sır sahiplerinin efendisi!
433. Biz bilemedik, affet; saçma sapan, uluorta hayli söylendik.
434. Körcesine sopa sallamaktayız, elbette kandilleri kırarız.
435. Sağırlar gibi bir tek söz duymadan kendi aklımızca cevap vermeye kalkıştık, hezeyanlarda bulunduk.
436. Biz Musa'dan da ibret almadık. O bile Hızır'ı kınadı da yüzü sarardı.
437. Hem gözü o kadar yüceleri gördüğü, gözünün nuru göklere bile nüfus ettiği halde!
438. Ey zamanın Musa'sı, değirmendeki farenin gözü; ahmaklıktan senin gözünle bahse kalkıştı" dediler.
439. Şeyh "Bütün o sözleri size helâl ettim.
440. Bunun sırrı şuydu: ben Tanrı'dan bunu diledim, Tanrı da bana doğru yolu gösterdi.

devamı için:

(bkz: mesnevi ikinci cilt 441-450)

bir önceki için:

(bkz: mesnevi ikinci cilt 421-430)