mephistodan dost sihirden tahayyül olmaz

kedi fareyi kovalamaktan ne kadar zevk alırsa, bende inancı kuvvetli insanlarla uğraşmaktan zevk alırım. der, mefisto *

cadı: ilmin yüksek kudreti, en keskin zekalar için dahi bir sırdır. *

mefisto: bana güven ve bütün benliğinle teslim ol! bunca senenin kayıplarını telafi edecek yeni ve hiçbir dünyalıya nasip olmamış zevkler seni bekliyor. içimizden biri tarafından söylenmiş şu söze de inan; tanrı, bu dünyayı kendisi için yarattı. insanoğlunu , gece ile gündüz arasına hapsetti. bir sürü yasaklar koyarak ve tehditlerde bulunarak, beşikten mezara kadar onu bedbaht etti.

sen, bedbahtlığın farkına vardın ve artık kaderin elinde basit bir oyuncak olmak istemiyorsun. ruhların dünyasına girmek, fanilikten sıyrılmak, bütün o zavallılar adına saadet tacı giymek istiyorsun… *

faust: evet! hemde bütün zerrelerimle istiyorum. *

hikayenin sonuna doğru, dr faust ve zerreleri..

faust: köpek! yılan ruhlu menfur canavar ey ruhların sahibi! sen şu haşereyi, ekseri gecelerde karşıma çıkıp havladığı köpek şekline çevir!.. hayır, hayır! onu tekrar en sevdiği kılığa sok ki önümde çimenler üzerinde sürünsün ve ben o melunu ayaklarımla ezeyim!

sen pis bir yalancısın! saadet vaat ettin, fakat felaket getiriyorsun… çirkin dişlerini bana gıcırdatma öyle! işte korkmadan haykırıyorum; senden iğreniyorum ve senden korkmuyorum! *

mefisto'nun kılı kırk yaran ayarı..

mefisto; madem daha ilk hadise de böyle aklını kaçıracaktın… neden benimle yolla çıktın? sonuna kadar devam edemeyecektin; neden benimle anlaşma yaptın? madem başın dönecekti, neden uçmaya heveslendin? söyle bakalım; biz mi sana musallat olduk; yoksa sen mi bizi arayıp buldun? *

"heyhat! işte tahayyüller kanatlanmış etrafımda uçuşuyor, tahayyül evhamsız olur mu?" demiş goethe kitabın ithaf bölümünde; çok heyecan az mantık olursa neden olmasın...