bugün

geçmişi Osmanlı 'ya dayanan şefkat pulları. o zaman ki adı Hilal-i Ahmer Cemiyeti idi. amacı kızılay'a gelir sağlamak idi.

ben de ortaokul'da kızılay koluydum. ve orta 2 ve 3 üncü sınıfa öğrencilere pul satışı yapmıştım. hatta son sene iyi satış yaptığımdan ötürü 15 günkük gençlik kampı ile ödüllendirilmiştim cemiyet tarafından.
görsel
bir zamanlar kızılay dedin mi, kan da verilirdi, can da, para da..
1999 yılında büyü ilk kez bozuldu. hatırlamayanlar vardır, 99 depreminden sonra kızılay'ın bölgeye gönderdiği çadırlar paramparça, küflenmiş ve bakımsızdı. aslında 99 depreminde kızılay yoktu..

bu dönemde, "peki paralar nerede?" sorusunun cevabını türkiye, kızılay'ın belki 20 yıldır başında olan şahsın ev tutmadığını ya da lojmana geçmediği, ankara'da lüks bir otelin suitlerinden birini kendine ev olarak belleyip, yıllardır burada lüks içerisinde yaşadığı ortaya çıktı.

sonraki durumu zaten herkesin malumu olduğu için hiç gündeme getirmiyorum. hala diyorum, şartlar ne olursa olsun kızılay, gelmesi hususunda bilimadamlarının kariyerlerini ortaya koyarak uyardığı birden fazla büyük depreme yönelik olarak gece gündüz çalışması ve boşalan stoklarını doldurması gerektiğini, herhangi bir şey satmaması gerektiğini düşünüyorum.
eskiden biz ilkokul ortaokuldayken kızılay zarfları vardı...sınıfta öğretmen dağıtır, akşam eve götürür anne babamız verirdik. onlar da gönüllerinden ne koparsa bütçeleri kadar içine para koyar ağzını yapıştırır ve bu zarflar "isimsiz" olarak sınıfta karışık toplanırdı.