bugün

toplanan yeşil zeytinler bir taş veya herhangi bir kırmaya yarayan alet yardımıyla üzerine vurularak iyice ezildikten sonra suyun içine konulur. belli aralıklarla suyu değiştirilir. zeytinlerin acılığı gittikten sonra limon tuzu ve tuz katılır. zeytinlerin tuzu çekmesi beklenir. bu da olduktan sonra işin en güzek kısmı gelir. aman allahım o ne tattır. zeytinleri kavanozdan çıkarırsınız üzerine zeytinyağı ve limon sıkarsınız. sonra çerez gibi yiyin. ilk başlarda belki tadından hoşlanmayabilirsiniz fakat bir alıştıktan sonra sabahları yemek masasının üstü zeytin çekirdekleriyle dolar, bırakamazsınız.
zeytin yeşil renkte iken toplanır. bir taş, çekiç vs.(sert birşey) ile tek tek kırılır.(devasa miktarlar için de böyle mi yapılır bilmem ama 3-5 ağaçtan çıkan zeytin bu yöntemle kırılır genelde. *) kırmak dediysek şöyle hafifçe vurunca zaten onun etli kısmı çatlıyor. bu hali yeterlidir. sonra çeşitli bekletilme koşulları ile kıvama gelir. ondan sonra tadından yenmez.
r ile k ve a ile m harfleri arasında ufak çaplı bir yer değiştirme operasyonuyla;

(bkz: ikram zeytin)

e haliyle;

(bkz: ikram zeytinleri)

(bkz: ömer çelakıl)
turşu gibidir. film seyrederken cipsden daha zevkli yenen zeytin. *
toplanıp yıkanan yeşil zeytinler taş vasıtasıyla kırılır. içi su dolu kavanoza konur ve kavanozun ağzı kapatılır. bu su 1 hafta geçtikten sonra dökülür ki acısı gitsin zeytinin. yeniden konan suyun içine biraz limon tuzu ilave edilir ve ağzı kapatılır. 1 hafta kadar bekletilir ve artık sofraları süslemeye hazırdır. sararması için suyun içine birazcık toz şeker ilave edilebilir. yok ben hemen yemek istemiyorum bu zeytini saklıycam diyenler içinde bir alternatifimiz var elbette. suyunu hiç değişirmiyoruz. ta ki yemek istediğimiz zamana kadar.