kendin olamamak

yapmacık olma durumu.

Sözlükte kimilerinde bolca gördüğüm durum.

Özentilik ve benliğini kaybetme durumu...

biraz da olmak isteyip olamamak olarak bakarsak insanların gözündeki ben duvarını kıramama durumudur. yani olmak istediği kişiyi taklit olarak değil de olduğu kişiyi insanlara gösterememek durumudur, kırılması gerekir...

dönüp çevrene baktığın an görebileceğin gerçek, herkesin aynı olması muhal ise birileri kendi değildir.
bir de kendisi olamadığının farkında olmama ve olduğu hali savunma hali var ki içler acısı diye nitelenebilir.

benlik ile ideal benlik arasındaki uçurumdan kaynaklanır.

her an her yerde biçok insanın olduğu durumdur. ortama göre insana göre kendi olmaktan vazgeçer bazı insanlar. farklı bir insan oluverirler.

(bkz: sanal alemin kanayan yarası)

başka kişide gördüğü ve hoşuna giden özelliği uygularken düşülen yapmacık durum...

belli kalıplar içinde büyümeye çalışırken bir zaman geldiğinde o olmadığını anlamak. kendinin aslında hiç sen olmadığını anladığında şekil vermek zordur hayata. tüm tabularını yıkmak, kendini anlatmak istersin. ama etrafın hadi etrafını geçtin peki ya ailen? en ufak bir şeyde değiştin cümlesiyle karşılaşırsın.

kutuplaşmış düşünce.. işte bu tüm bu kalıplardan gelme hezeyan. bir hamur misali istediğin şekli vermeye çalışmak karşındaki insanı asıl başkası yaptığın zamandır. yaptığı en ufak bir şeyde iyiyken kötü olur. hiçbir zaman orta karar olmaz. ya da o kişi yapmayacağını düşündüğünüz bir hata yaptığında ona çok kötü bir gözle bakarız. peki neden onunda hata yapabileceğini düşünüp normal olduğunu kabul etmeyiz? çünkü bize kolay gelen o kişinin ayıp ettiğini düşünüp kötülemektir.

değiştiğimi söylüyorsunuz. çünkü, içimdeki beni değil istediğiniz beni görmek istiyorsunuz..

kişinin kendisini kabullenememesiyle birlikte, yapacaklarını kendi isteği ile değil de çevresindekilere göre şekillendirmesi durumu. bu özellikle "ergenlik çağında" görülür. ergen, fark edilmek ve çevresinden ilgi görmek için kendisinin bile hoş görmediği davranışları sergilemeye başlar. akranları siyah renkli giysiler giyiyor diye ergen de siyah giymeye başlar. onların dinlediği müzik türünden şarkılar dinler, bu yaşına kadar pop müzikle eğlenirken, artık metal- rock dinlemeye başlar. sevip sevmemesi önemli değildir. yeter ki arkadaşları tarafından kabul görsün, sevilsin, beğenilsin.
"kendin olamamak" durumunu, ergenlerden sonra orta yaştaki kişilerde görmekteyiz. yaşları otuzu geçmesine rağmen, anne ve baba bağımlılığı bu kişilerde devam eder. "bazen başımı alıp gitmek istiyorum" deseler de ailelerini bırakmazlar. sevgiye açtırlar. Bir gün olur da bu sevgiyi görürüm diye ana-babalarının istedikleri her şeyi yaparlar.
çocuklukları hep sevgi arayışı ile geçmiştir. çocukluk eksikliklerini bu yaşlarda doldurmaya çalışırlar. bundan dolayı analarının babalarının yanından ayrılmazlar. kendi çocukları yuvadan birer birer gider ama onlar ne ebeveynlerini ne de memleketlerini bırakmazlar. böylece ailelerine ne kadar "hayırlı" olduklarını gösterirler.

hoş olmayan durumdur. sen sen olacaksın ki ben de ben olayım değil mi. *

insanın başkası ne der kaygısından dolayı yapmacık olması.

bedeli ağır olduğundan herkesin göze alamayacağı yiğitliktir kendin olabilmek. bazen toplum, bazen aile tarafından afaroz edilmektir bedeli. kimi zamansa daha 17 yaşında baban tarafından kurşunlanarak öldürülmektir, köpek leşi gibi yol kenarına atılır cesedin.
ama yine de adam olmaktır kendin olmak. herşeyi göze alabilecek yüreğin vardır çünkü.

büyük bir yüktür insana.
ne yazık ki iş hayatının değişmeyen gerçeği.

Çevresel faktörler yüzünden yaşanan hadise. Üzücü tabi.

aile baskısı yüzünden, istediğin gibi davranamama durumudur.

yapmacık hareketler sergileyip insanların nefretini kazanmak.

bulunduğunuz ortamla alakalıdır. her ne kadar rol yapsanız da ortamdakiler sizin yapmacık biri olduğunuzu anlarlar. o yüzden kendiniz gibi olamadığınız ortamlardan uzak durun.

asıl olan, doğal olan kendine güvenememe durumudur. perdelemedir, maskelemedir. karşındaki akıllıysa bunu hemen anlar.

yanlış yerde olma durumu.

hay gidinin kahpe düzeni!
düzendendir düzenden.
kedidir o kedi kadar masum bir şey de değil.
hayat ve insanlar seni sen olmaktan çıkarıyorsa delilik yeğdir be.

çevresel faktörler ya da yanındakiler yüzünden farklı davranırsın. Olmadığın gibi.

Bu dünyada en iyi motivasyon kendin olmaktır. Ama bazı durumlarda insan kendi olamayabilir. içindeki insanı dışarı yansıtamayabilir. içindekini dökemeyen insanda hayata küsüyor. Kötüdür insanın olmadığı gibi davranması.

dünyaya bir kere geliyorum. Eğlenmeyi, öğrenmeyi, kendime bir şeyler katabilmeyi, kendimden bir şeyler bulabilmeyi, kendimden bir şeyler kaybetmeyi denemek istiyorum.
Saçma salak şeyler yapıp pişman olmayı ama günün sonunda bu benim kararımdı diyebilmeyi istiyorum.

Hayatımı ailemin ideolojileriyle geçirme düşüncesi karakterime ve zihniyetime yapılan çok büyük bir haksızlık gibi geliyor.

Ama ne yazık ki hepimiz ailelerimiz düşünceleri, inançları ve ideolojilerinin ortaya çıkardığı bireyleriz.