bugün

Şehrin merkezinden uzak ve çoğu eğitim düzeyi düşük yoksul halkın oturduğu semt, kenar semt. *
(bkz: varoş)
bir şehrin gerçek yüzü.
dilberi olur.

(bkz: kenar mahalle dilberi)
güzeldir aslinda kenar mahalle. Insanlar sehirin en yerlesik bölgelerindeki gibi birbirini cekememezlik yapmaz, komsu komsusuyla iyi gecinir. Hatta yeri gelir, komsusuyla elindeki son ekmegini paylasan insanlarla doludur.
Bir de kömür kokusu olur bu mahallelerin. Her evin bacasinda tüten duman vardir. Anneler ekmegini kendisi yapar. Önce firini samanla yakarlar, firin tasi iyice isininca evde mayalanmis olan hamur firina verilir. Sehirin yerlesmis, lüks halkindan cok cok farklidirlar.

Yoksulluk mu? Hadi canim sen de. Bir dünyanin en zengin halki köyde, ikinci zenginleri ise fakir, yoksul diye bellediginiz bu yerlerde otururlar. Evet, dünyanin en zengin halkidirlar, hep birlik ve beraberlikten yanadirlar. hanginiz 4 sokak ötenizdeki komsunuzu tanirsiniz? Onlar bütün mahalleyi tanirlar.

Cocuklari ne yazik ki istedikleri egitimi alamazlar. Kenar mahallenin bir de okulu vardir, buna da kenar mahalle okulu denir. Hic birsey dogru düzgün calismaz. egitimden bahsetmistik. Birakin egitimi, adam akilli okul formasi alamazlar. Okul müdürü de anlayissiz bir adamsa, tamamen is sapa sarar. Lacivert ceket yerine kahverengi ceket giyen cocugu almaz bu müdürler, hic kenar mahalleye yakismayacak ögretmenlerdir. Hatta genelde ögrenciler, aileler ellerinden gelenlerle birseyler yapmaya calisirlar. Bu tür okullarin ögretmenleri malzeme sıkintisindan dolayi rahatca egitim veremez. Birakin onu 23 nisan, 19 mayis gibi etkinliklerde bir bando takimini bile düzgünce toparlayamazlar ama toparlamis gibi gururla stadyuma yürürler ve kimse de bunun farkina varmaz.

Son zamanlarda ise, bu tür okullar da pek kalmadi. Özellestirildigin olsa gerek. Bu okullarin cogu su an ya anadolu lisesi veya fen lisesi olarak degisime ugramis okullardir. Nasil olur? Basbaya olmus. Kenar mahalle ögrencileri yikik göcük, cizik siralarda, catlak tahtaya yazarak ders görürken, bir anda o okullar yenilenmis eskisinden daha cekici ama soguk olmus. Iyi birsey olmali bu. Bunu böyle görmek belki de ilerledigimizin göstergesidir.

"ha.. ha.. Kenar Mahalleli..." diye dalga gecenlerin sokaklarini ise belediye özel makinalarla temizlerken, iste o kenar mahallenin sokaklarini kadinlar ellerinde süpürge ile evlerinin önlerini temizlerler. belediye tarafindan da bir tek ziyaret eden cöp kamyonlaridir. Onlar da tenekede birikmis olan soba külleri veya yiyecek artiklarini toparlarlar. Evet o cöpcüler de yine o mahalleden; bizim ya abimizdir, yada babamiz veya komsumuz.

kömür kokusu demis miydim? o burun deliklerinden girtlagi, girtlaktan akciger bronslarina kadar yakan kokuyu özleyeceginiz hic akliniza gelir miydi? Gercekten özleniyormus ama. Gece rüyalarinizda bile o kokunun bir cam agaci recinesi kadar etkileyici oldugunu anlayabiliyorsunuz.

Kenar mahalle olmasi sehirden dislanmisligindan degil, sehirin disinda kaldigindandir.
ortamlara girdiğinde sosyetik tavır takınan dilberleriyle ünlü, mor gömlek, dar pantolon ve sivri burun ayakkabı ile özdeşleşmiş varoş bölgelerdir.
kötü yola düşürülmüş fakir bir kızı kirli yaşamından kurtararak evlenen bir romancının öyküsünü konu alan, 1951 yapımı siyah beyaz türk filmi. yönetmen ve senaryo seyfi havaeri, oyuncu kadrosu lebibe çakın, güner çelme, doğan ünsal, hicri akbaşlı, sabite tur bulunmakta.
tüm ülkelerin yüz karası olan yerleşik bölgelerdir.
allame'nin en güzel şarkılarından birisi.
Kenar mahalle dedikleri yerlerde ; insanlar daha samimi ve içtendirler. Küçümsemek yerine ; bir kaç gün aralarına katılıp o yaşamı tatmalısınız.
allame nin nefis şarkılarından biri adamı tribe sokar.
Her sokak başında torbacının olduğu ama söze gelince uyuşturucuyla mücadele ediyoruz diyen emniyetin ikgi göstermediği mahalleler.
eskiden belli merkezlere uzak olan ama normal insanların yaşadığı yerler aklımıza gelirdi.
şimdi amerikan filmlerinin etkisiyle her türlü suçun işlendiği yerler aklımıza geliyor.
yanlış.
kenar mahalle türk kültüründe geliri az ama namuslu insanların yaşadığı yerdir.
(bkz: varoşlar)